12 stille dagen

De natuur houdt zich in, de dagen zijn stil. Op straat zijn weinig mensen te zien, (zolang ik de winkelstraten tenminste mijd). Mijn e-mailbox blijft opvallend leeg. Geen telefoon. 

Dit zijn de 12 stille dagen tussen 25 december tot 6 januari.

De winterwende is al geweest, maar in deze periode blijven de nachten ongeveer even lang. Pas vanaf 6 januari worden de dagen iedere dag merkbaar langer. 

Voor de oude Germanen waren dit de heilige dagen. In meervoud dus, nog terug te vinden in het Duitse woord Weihnachten. De oude volkeren keerden tijdens die heilige dagen en nachten naar binnen en voerden hun rituelen uit om een nieuw vruchtbaar jaar in te wijden. 

En dat is precies wat velen van ons in deze dagen ook doen. Kaarsen aansteken, reflecteren op het voorbije en komende jaar, oliebollen en andere vruchtbaarheidssymbolen eten.

Elkaar alle goeds toewensen.

Kerst, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren zijn tegenwoordig vooral vrije dagen die we gebruiken om (nog meer) te eten en te kopen. Ik vind dat getuigen van leegte. 

Wat zou het mooi zijn als we deze feestdagen weer een betekenis geven die ons verbinden met elkaar en het grotere geheel. Feesten die draaien om bewustwording, meer saamhorigheidsgevoel en betrokkenheid. 

Midden in deze periode van heilige dagen valt ook het feest van Oud en Nieuw. 

Ooit bedacht door de Romeinse keizers, vooral omdat ze een datum nodig hadden om het nieuwe belastingjaar te laten aanvangen. Zo fungeert 1 januari trouwens nog steeds.

Ik kies liever voor 6 januari als startmoment.

Dit jaar is dat toch al de dag dat de meeste mensen weer beginnen met hun werk en zoenen uitdelen om iedereen ‘een gelukkig nieuwjaar’ te wensen. Maar het is ook de dag dat de dagen merkbaar langer worden. 

De dag waarop de terugkeer van het licht zichtbaar wordt. Laat dat de dag zijn van de start van een nieuw verhaal. 

Ontdoe jezelf van wat niet meer past. Ga na wat er nu voor jou telt.