Geen ‘zo hoort het nu eenmaal’ voor ons. Wij waren van plan om lang en gelukkig bij elkaar te blijven, maar dan zónder trouwerij.
Communicatiespecialist Else koestert liefde voor haar vak: organisaties begeleiden om meer werkgeluk te verspreiden op de werkvloer. Maar als ze over haar werk begint – onderstroom, roadmap, systemisch werken – krijgt ze glazige blikken terug.
Als je zelf niet goed kunt vertellen ‘waar je van bent’ en jezelf dus niet goed kunt verkopen, hoe geweldig is het dan als je dat verhaal op een dienblaadje aangereikt krijgt?
In mijn binnenste rommelde het. De waarschuwingssignalen van een vulkaan, die op uitbarsten stond. Dat was het moment dat ik het schrijversgeheim ontdekte.
Wat voor een beroep heeft u, vragen twee scholieren aan mij. Ze staan in de stationshal en hebben zojuist schuchter gevraagd of ze wat vragen mogen stellen voor hun schoolproject.
Natuurlijk begon je ooit onbevangen, leergierig en bruisend van energie aan je huidige baan of onderneming. Alles op en rond je werk was spannend, interessant en uitdagend.
Niet weten waar het toe leidt… het is niet mijn sterkste kant. Tijd om in de spiegel te kijken. In dit geval de spiegel van een kunstwerk. Art Based Learning hielp me op weg om weer richting te krijgen.
Haar eerste geluk was haar kleur: dieproze. Mijn moeder was namelijk nogal kieskeurig en wilde alleen maar planten in zalm, pink, violet, karmozijn of lila in haar tuin. Toen ze voor haar vijftigste verjaardag een roze stamroos cadeau kreeg, was dat dus een schot in de…eh, roos.
“Aan het eind van de zomer zijn we allemaal overprikkeld”, zo citeerde een verslaggever dit weekeinde een student in NRC. Volgens de voorspellingen wordt dit de zomer van de ingehaalde feesten, reizen en concerten. Na de barre coronawinter volgt de warme summer of love.
Niet de vaardigheden, maar de muppets in hun hoofd. Nogal wat klanten schakelen mij in omdat ze een stok achter deur willen voor hun schrijfwerk of om een stap in hun persoonlijke ontwikkeling te maken.