Een goed verhaal grijpt je bij de lurven. Het laat je niet meer los. De plakkracht is onweerstaanbaar.
Geen kampvuurgesprek meer, niet meer proeven hoe woorden vallen, veel minder directe interactie. Nu ontmoetingen grotendeels online plaatsvinden, moeten we in sneltreinvaart wennen aan andere omgangsvormen en hulpmiddelen. En dat geldt ook als je met verhalen werkt.
Als je maar één herinnering mag meenemen naar het hiernamaals, welke zou je dan kiezen?
Misschien heb je al duizend keer geaarzeld over een nieuwe stap die je wilt zetten. Als je er maar niet verder komt, ga dan eens met andere ogen naar jouw vraagstuk kijken.
Een nachtmerrie, waar ik me niet meer van los kon maken. Zo ver was het gekomen met een imposant verhalenproject, dat ik enkele jaren geleden uitvoerde voor een grote overheidsorganisatie.
Een entreeticket bemachtigen in Noord-Italië is een hele tour en in tijden van coronavrees helemaal. Als je eindelijk aan de beurt bent bij het loket, moet je een voorgeschreven ritueel doorlopen. Naam. E-mailadres. Telefoonnummer. Temperatuurtest. Identiteitsbewijs. Reservering.
Paardenkracht zonder de bijbehorende paarden. Flessen, pakjes en zakjes afrekenen met een scanapparaat. Een broekzakapparaat dat telefoon, rekenmachine, woordenboek, fototoestel, muziekspeler én adressenboek in één is.
Word jij ook zo ongeduldig als mensen langdradig zijn? Of nog erger, allerlei onzin uitkramen en eigenlijk maar wat aan keuvelen zonder dat het einde in zicht is?
Je verhaal de wereld in sturen en laten beklijven? Wees niet bang je verhaal vaak te delen en in diverse vormen te herhalen.
Heb jij een goed idee waarmee je de wereld wilt veroveren? Een nieuw aanbod? Een gaaf programma? Misschien heb je dan je enthousiasme wel eens gedeeld via een lijst met alle voordelen.