De wet van het zebrapad

Twee situaties. Wat is het verschil?

#1  -  Ik wachtte voor het zebrapad en keek of automobilisten zouden stoppen. Natuurlijk wist ik wel dat ik voorrang had, maar je weet nooit welke gek er langs dendert. 

#2 -  Ik naderde het zebrapad en liep door. De naderende auto's hield ik in de gaten. Tegelijkertijd was ik in het volste vertrouwen dat zij mij zouden zien en hun vaart minderden. 

De autobestuurders hielden inderdaad in en konden daarna weer soepel doorrijden. Ze hoefden niet helemaal te stoppen, omdat er ruimte genoeg was. Fijn voor mij, fijn voor hen. 

Persoonlijk leiderschap lijkt op deze laatste situatie. 

Je leidt in het vertrouwen dat anderen je volgen. Je beweegt mee en stemt af, waardoor het geheel lekker soepel loopt. 

Als leider toon je het ene moment je kwetsbaarheid en laat je zien waar je mee worstelt. Het andere moment laat je stevigheid zien en spreek je je uit. Beiden zijn nodig om te vertrouwen en te volgen. 

Het is de wet van het zebrapad.

Een weifelkonijn, daar stoppen automobilisten niet voor. Een ferme tred à la de Beatles op Abbey Road, daarvoor remmen ze wel. Op een beheerste en respectvolle manier.

Zo doe je het ook in teksten.

Vermijd twijfelwoorden als eigenlijk, kunnen, misschien, zouden, hopen, eventueel, sorry dat, ik dacht dat..., ik ga een beetje richting het einde...

Deze woorden zaaien onzekerheid en laten anderen ook aarzelen. Je zwakt je boodschap af, waardoor je overtuigingskracht daalt.  

Twijfelwoorden ondermijnen je verhaal.

Wees daarom stevig in je verhaal, zodat andere mensen je volgen. Deel waar jij in gelooft en leg daarmee een veilig fundament voor je lezers. 

Het zebrapad gebruiken, hoe doe jij dat?