Domweg gelukkig op de derde

De meeste mensen moeten wennen aan thuis werken. Ik moest juist wennen aan niet-meer-uithuizig-zijn.

Mijn thuiswerkplek was altijd al mijn uitvalsbasis. Maar het is ongekend om dag na dag achter mijn bureau te zitten zonder afspraken door het hele land.

Wat ga je dan doen?

Juist, binnenshuis land veroveren. Ik heb inmiddels de hele bovenste verdieping van ons huis beschikbaar als creatieve studio. Een nest vol boeken, schilderspullen en papier. 

En dan: tijd veroveren. Ik hoef me niet meer te haasten om tijdig op afspraken te zijn. Met zo weinig onderbrekingen raak ik helemaal gewend aan een stressloos bestaan. 

De zon schijnt. Ik kom trouwens iedere dag nog steeds tijd te kort. 

Tot slot: het groen. Achter de geraniums zitten had ooit een slechte naam. Nu omhels ik mijn plantjes en zie iedere dag vanaf de tuinbank hoe de blaadjes van de beukenheg zich verder openvouwen.

In de nok van het huis fantaseer ik erop los.

Alsof het een kraaiennest is van een schip. Ik kijk uit over de huizen. Ik schrijf. Ik zoom. 

Domweg gelukkig op de derde.