Geluk uit een potje

De kinderen in onze straat hebben de afgelopen weken hun werkterrein enorm uitgebreid. Ze maken zich niet afhankelijk van ‘geluk uit een potje’, maar zetten de omstandigheden naar hun hand. 

Eerst moesten ze strikt op het trottoir blijven vanwege het autoverkeer. Hun ouders zagen daar streng op toe.

Inmiddels is het permanente straatspeeldag.

De geparkeerde auto’s staan er nog, maar de overgebleven bestrating is helemaal veranderd in speelterrein om te hockeyen, te stoepranden en watergevechten te houden. De enkele keer dat er toch een auto langs moet, gaat het hockeydoel even opzij. 

Kinderen passen de omgeving aan henzelf aan, niet andersom. Ze verkleden zich als cowboy, piraat of prinses en handelen ernaar. Het zijn vrije-uitloop-kinderen geworden. Hun ouders geloven het inmiddels wel en laten hun kroost hun gang gaan.

Veel volwassenen laten eerder hun omgeving bepalen wat ze doen en wie ze zijn.

Als de omstandigheden tegenzitten, komen ze in de positie van slachtoffer terecht. Dat wordt anders als je niet de omstandigheden leidend laat zijn, maar dat wat je over jezelf gelooft en wat je doet.

• Als jij jezelf een creatieve persoon vindt (of daar nog beter in wilt worden), dan ga je daarnaar handelen.
• Als je een succesvolle leider wilt worden, doe dan wat succesvolle leiders doen.
• Als je tevreden wilt zijn in je huidige woonomstandigheden, voel je dan gelukkig in plaats van miserabel.

Als je het in je gedachten al bent, kun je er ook naar handelen. Door gewoon iets te gaan maken of doen, vallen de puzzelstukjes vaak vanzelf in elkaar, of het nu gaat om een campagne, een blogstuk of een piratennest. Je gaat actief op zoek naar voorbeelden, tutorials en ervaringen van anderen. Je gaat creëren én uitvoeren.

Je vertrouwt dus niet op geluk uit een potje.

Maar je gaat het zelf doen. Daarmee ben je meteen ook al het verhaal aan het vertellen hoe het verder gaat. Voorbeeld? Kunstenaar Daniëlle van Ark maakt facturenkunst onder de naam Bills. 

Alle rekeningen die ze in deze coronaperiode ontvangt, gebruikt ze als uitgangspunt voor een nieuw kunstwerk. Ze bouwt de facturen zo om tot iets nieuws, dat meteen iets zegt over deze tijd. Het bedrag van de rekening is zowel de titel als de prijs. 

Ik ken Daniëlle niet persoonlijk, maar ik weet zeker dat zij van zichzelf gelooft dat ze een creatieve persoon is die altijd weer wat nieuws kan ontwikkelen. En dat zet ze om in actie. 

Vervolgens krijgt ze ook wat ze voor zich ziet, omdat ze het al doet. Haar creaties laat ze zien op sociale media, waarna ze de deur uit vliegen.