Ik heb getwijfeld of ik dit stuk wel zou schrijven. Er is op dit moment zoveel digitaal verkeer, dat ik aarzelde om daar iets aan toe te voegen.
Daar kwam nog iets bij. Want na mijn energieke acties van vorige week voor #LiefdeinTijdenvanCorona raakte ik de laatste dagen juist verlamd.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb inmiddels last van Corona-overload.
Alle adviezen, meningen, oproepen, geinige filmpjes, kwisjes, virtuele hugs, gedichtenkettingen, muzikale eerbetonen, gratis toegankelijke documentaires, yoga-sessies, spreekuren, foto-challenges, boekenchats, troostmuziek, thuiswerktips, meditatiesessies om de aarde te redden... het houdt niet op.
De digitale mogelijkheden zijn zowel een uitkomst als een vloek. Hoe mooi en goed bedoeld ook, het is me veel te veel. Daarnaast zijn er ook de berichten over mensen die ziek worden, een dierbare verloren hebben of hun hele business in rook zien opgaan. Ik wist het gewoon even niet meer.
Daarom ben ik toch maar weer gaan schrijven. Dat helpt me om helderheid te creëren. Ik probeer de kern te ontwaren.
Waar gaat het nu echt om?
Want ik vraag me af wat dit alles voor ons nu betekent. In een crisis krijg je ook de oproep om dingen anders te doen. Kijken hoe je van betekenis bent en wat daar nu voor nodig is. Is dit een oproep om je werk of je leven opnieuw uit te vinden? Of tot een andere balans te komen, niet alleen nu maar ook in de toekomst?
Hoewel we nog geen idee hebben hoe lang dit gaat duren en welke impact het precies heeft, lijkt deze crisis wel een verandering in te luiden. Het is een voorbode van iets anders en groters, net zoals de val van de Muur en de aanslagen van 9/11 dat ook waren. Dit is een moment dat we ons zullen herinneren. Straks zal hier iedereen een bepaald verhaal over hebben.
Wat me helpt is uitzoomen.
Ik denk bijvoorbeeld aan de toekomstige generaties scholieren voor wie de Pandemie van 2020 een van de lesthema's is bij hun geschiedenisexamen. Wat leren zij dan als kernbegrippen? Social distancing, groepsimmuniteit of toch de transitie naar een duurzamere wereld?
We maken nu in ieder geval samen een nieuw verhaal. Toekomstige geschiedenis. Het voelt als een betekenisvolle periode waarbij we onszelf opnieuw gaan uitvinden. Doen wat echt belangrijk is. De vormgeving van dat verhaal begint nu al.
Een nieuw narratief.
Met een held, een oproep tot avontuur, obstakels, helpers en een schat.
Wat kun jij doen om daaraan invulling te geven? Aan welke oproep geef jij gehoor? Welke draak heb jij nu te overwinnen? Wat is nu jouw rol? En wat heb jij daar nu voor nodig?
