Nooit meer afwachten of je wel gekozen wordt

Als je een generatiegenoot van me bent, heb je vast ook levendige herinneringen aan de manier waarop op school de gymteams samengesteld werden.

Twee kinderen kozen om de beurt wie zij in hun team wilden hebben. In ons geval was dat meestal voor trefbal. 

De populairste, snelste en meest bijdehante kinderen werden als eersten gekozen. Zelf kon ik me steevast als hekkensluiter bij een team voegen. Daaraan terugdenkend voel ik mezelf nog steeds klein worden.

Ik dacht dat het zo hoorde: netjes op je beurt wachten totdat je gekozen werd. 

Of wachten totdat iemand je toestemming gaf. In mijn latere leven leek het ook zo te verlopen. Anderen namen enkele belangrijke beslissingen, waardoor ik niet verder kon met wat ik zelf voor ogen had.

De vraag wie je bent heeft alles te maken met wie je ooit was.

Ik mocht van een vroegere werkgever niet deelnemen aan een cursus die erg belangrijk voor mij was, omdat het opleidingsbudget voor ons team al helemaal gespendeerd was. 

Ook werd ik eens tegengehouden om een andere baan binnen het concern aan te nemen, waar ik toen in dienst was. 

Ze wilden me dolgraag hebben op de nieuwe plek, maar door de overstap zouden de interne fte-verhoudingen niet meer kloppen. Zo waren er nog meer blokkades op mijn pad. Dat gaat niet eindeloos goed. Ik kwijnde weg in mijn baan en werd zelfs ziek.

Er komt een dag dat de badkuip helemaal vol gedruppeld is.

Dan loopt het bad over en is er geen houden meer aan. Ik nam een radicaal besluit. Ik wilde niet meer afhankelijk zijn van anderen als het over mijn eigen leven ging. Of de genadige toestemming kreeg van anderen.

Soms is het riskanter om af te wachten dan het heft in eigen hand te nemen.

in 2009 begon ik voor mezelf. Dat was een voltreffer. En het mooie is: als je dat pad eenmaal bewandelt, blijkt er nog veel meer mogelijk te zijn. Mijn laatste twee boeken heb ik gepubliceerd via mijn eigen uitgeverij, zodat ik het op mijn eigen manier en in mijn eigen stijl kon doen. 

Ook heb ik mijn online academie opgericht voor storytelling en creatief denken. 

Juist in deze rare corona-periode kreeg ik het voor elkaar om deze nieuwe sprong te maken.

Ik geniet ervan om zelf sturing te geven aan mijn loopbaan. 

En daarmee aan mijn leven. Ik wacht niet meer totdat iemand mij noodgedwongen toelaat tot zijn team, maar ik werk met mijn eigen teams. Nooit meer hoef ik af te wachten of een leidinggevende mijn opleidingswensen wel honoreert. Of mijn vakantiedagen goedkeurt. Hoe heerlijk is dat. 

Deze zomer heeft deze baas zichzelf vier weken vrijaf gegeven. Hoe neem jij je leven in eigen hand?