De kans is groot dat ik vanavond op de Chinese staatstelevisie te zien was. Tijdens de eerste persconferentie over de Summit knielt een Chinese cameraman voor mij neer, om mijn gezicht vol in beeld te brengen.
“Waarschijnlijk omdat je blond bent”, grinnikt een collega naast mij.
Dat is best mogelijk, want behalve over nucleaire veiligheid dient de Nuclear Security Summit ook om alles wat Nederlands is onder de aandacht te brengen. De Chinezen hebben kennelijk wel zin om daar aan mee te werken.
Voormalige kerk als entreepoort
Eerder was mijn gezicht al gescand door een veiligheidscamera bij de toegangsruimte voor de pers aan het Stadhoudersplantsoen.
Hier is de voormalige kerk ingericht als een soort ‘Schiphol’ met veiligheidspoortjes en detectie-apparaten. De hoge ruimte, de gebrandschilderde ramen en een overvloed aan bewakers: een surrealistische toegangspoort.
Ik moet mijn hoofd naar de camera draaien, zodat mijn gezicht vergeleken kan worden met mijn pasfoto op de perskaart. Match.
Vandaag zijn verslaggevers en cameraploegen neergestreken in de perscentra nabij het World Forum. Het zijn er alleen lang niet zoveel als Buitenlandse Zaken verwacht had: vermoedelijk zo'n 1400 in plaats van 3000. 
Behalve de persconferentie is er op dit moment nog niet veel te doen voor de verslaggevers. Er is nog geen enkele delegatie te bekennen in de Internationale Zone; wereldleiders al helemaal niet. Wel lopen er talrijke politiemensen, militairen en andere veiligheidsmensen rond.
De sfeer is wat onwennig, maar uiterst ontspannen. Je kunt overal vrijuit rondlopen en via smalle doorgangetjes het volgende pand bereiken. Zo leidt mijn expeditie naar het ronde OPCW-gebouw.
Normaal gesproken een ondoordringbare vesting, nu een lounge met comfortabele stoelen en beeldschermen, waarop voetbal- en schaatswedstrijden te bekijken zijn. Al heeft niemand oog voor de uitzendingen.
Inventief gebruik van de ruimten
De conferentiebouwers zijn inventief omgesprongen met de beschikbare ruimten in de Internationale Zone, die gewoonlijk hele andere toepassingen hebben. De kassa van het Omniversum is nu een balie voor de ICT.
De pergola in de tuin van het Gemeentemuseum is omgetoverd tot een galerij in de tent voor de schrijvende pers. In het Bel Air hotel is een winkeltje vol Holland Souvenirs ingericht.
De Hollandpromotie heeft ook nog andere gezichten, ontdek ik. Er zijn geen plastic waterflessen verkrijgbaar, maar uitsluitend 'doppers' van Hollands ontwerp. Ze zijn te vullen met drinkwater uit fonteintjes, die overal opgesteld staan.
Mocht er water uit de hemel vallen, dan is daar ook aan gedacht: overal staan blauwe NSS-paraplu's klaar voor de gasten. 
Straten zonder auto's
Buiten de hekken is de sfeer eveneens gemoedelijk. Kinderen profiteren van de ontruimde straten, waar ze nu vrijuit kunnen rolschaatsen en hockeyen. Het lijkt erop dat de agenten aan de zijde van het Gemeentemuseum allemaal afkomstig zijn uit Twente, Salland en de Achterhoek.
Ze vinden drie dagen Den Haag een aangenaam uitstapje, vertellen ze. Ook een vorm van Hollandpromotie. 
Binnen de hekken geeft premier Rutte zijn eerste persconferentie, samen met minister Frans Timmermans en burgemeester Van Aartsen. De burgemeester belooft de pers dat ze deze dagen volkomen veilig zijn in Den Haag, de tolerante sfeer van de stad ophemelend.
En verder is het vooral genieten.
President Obama krijgt wat hem betreft Mondriaans Victory Boogie Woogie te zien in het Kunstmuseum, 'een van de allermooiste musea'. Ik ben benieuwd of de Chinese cameraploegen dat ook in beeld gaan brengen.
Eerdere expeditieverslagen
Wat is de impact van de Nuclear Security Summit op het dagelijkse leven van de omwonenden? Dagelijks bericht ik over mijn expeditie in onze zwaarbewaakte achtertuin: de Internationale Zone, waar op 24 en 25 maart 2014 wereldleiders vergaderen over nucleaire veiligheid. De eerdere verslagen zijn hier te lezen:
