Verrassingen leveren: daar is de organisatie van de Nuclear Security Summit goed in. Maar hoe flexibel zijn ze zelf?
Bijna dagelijks krijgen we iets nieuws voorgeschoteld in de directe omgeving van het World Forum. Zo zijn vandaag de grote verkiezingsborden ineens omgetoverd in welkomstborden voor de wereldtop.
Ik ben nu al benieuwd wat ons morgen te wachten staat.
Ondertussen moeten de organisatoren en de delegaties helemaal niets hebben van verrassingen. De hele top is tot in de kleinste details voorbereid en doorgesproken.
Zo reisde onlangs een Japanse delegatie naar Nederland om precies door te spreken waar hun premier zou staan, wie hij zou ontmoeten en wie iets tegen hem zou zeggen. Ook de Japanners houden van controle.
Van incheckbalie tot perscentrum: één uur reistijd
De draaiboeken zijn immens groot. Als persvertegenwoordigers hebben we een handleiding van 25 bladzijden gekregen met een ongelooflijke hoeveelheid details, zodat we ons overal op kunnen voorbereiden. Zo hoeven ook wij ons niet overvallen te voelen door onverwachte obstakels bij de verslaggeving.
Ook binnen de high security zone zijn namelijk een heleboel zoneringen met bijbehorende veiligheidsmaatregelen.
We moeten er rekening mee houden dat het vanaf de 'incheckbalie' aan het Stadhoudersplantsoen één uur kan duren voordat we in het perscentrum in het Omniversum zijn, staat in die handleiding te lezen. Het is een wandeling van een paar honderd meter.
Ondertussen is er wel een grote stoorzender: Barack Obama. De man die ooit het initiatief nam voor de serie conferenties voor een betere nucleaire veiligheid heeft nu andere prioriteiten. De Amerikaanse president wil ineens 'in de marge' van de NSS een G7-top houden over de politieke crisis in Oekraïne. Alle wereldleiders zijn er nu immers toch al.
Alle draaiboeken van Buitenlandse Zaken moeten op de schop. Wij zijn benieuwd hoe snel het slagschip NSS die draai kan maken.
Eerdere expeditieverslagen
Wat is de impact van de Nuclear Security Summit op het dagelijkse leven van de omwonenden? Dagelijks bericht ik over mijn expeditie in onze zwaarbewaakte achtertuin: de Internationale Zone, waar op 24 en 25 maart wereldleiders vergaderen over nucleaire veiligheid. Het eerste verslag is hier te lezen:
