Wanneer een verhaal riskant wordt

We gebruiken een enkele ervaring om een hele categorie in een hokje te plaatsen. Dat maakt het gebruik van verhalen riskant.

Het normaal van vandaag is het eigenaardige van gisteren. 

Zoals Nederlandse wijn die nu regelmatig geschonken wordt: nu al bijna gewoon, maar een jaartje of tien geleden nog uitzonderlijk.

Zo herinner ik me nog goed hoe verbaasd we waren, toen we tijdens een fietstocht in het oosten van ons land op een kleine wijngaard stuitten. 

We mochten een kijkje nemen achter de poort en kregen spontaan een rondleiding van de eigenares. Ze overspoelde ons met enthousiaste verhalen over wat er allemaal mogelijk was met wijnbouw in Nederland. Een gouden toekomst lag er in het verschiet voor wijnen in het laagland, zo voorspelde zij. 

Duurzaam en met een bijzondere afdronk. 

Aan het einde van de gastvrije ontvangst waren we natuurlijk bloed-nieuwsgierig naar de Nederwijn. 

We wilden graag enkele flessen afnemen. Welke wijn raadt u aan, vroegen we aan de eigenares. 

Dit is mijn meest gekochte wijn, zei ze. Okay, die namen we. 

Dezelfde avond openden we vol verwachting een fles. 

Zodra de kurk eruit was, steeg een soort mestlucht op. 

Misschien moest de wijn eerst op de juiste temperatuur komen, opperde een van ons. 

Na enige tijd dronken we voorzichtig enkele slokjes, maar de wijn bleef ronduit smerig. De rest van het vocht verdween in de gootsteen. 

Het heeft lang geduurd eer we Nederlandse wijn weer een beetje vertrouwden. Wat op zichzelf natuurlijk onzin was, want onze ene slechte ervaring verbreedden we naar het hele Nederlandse wijnsegment. 

Al was deze wijn geen wonder van de schepping, het was wel het handwerk van wijnpioniers. 

Zo gaat het vaker: een enkele ervaring gebruiken we om alle soortgelijke ervaringen van een gekleurd label te voorzien. 

Voor ons was het een vermakelijke anekdote, die we keer op keer doorvertelden. Maar daarmee deden we de Nederwijn vermoedelijk enorm tekort.

Dat maakt het gebruik van verhalen riskant.

Inmiddels durven we het weer aan met gegist druivensap van Nederlandse bodem. Als de eigenaar tenminste zegt dat het zijn meest lékkere wijn is en niet zijn meest gekochte wijn.