Tussentijd: het onbestemde gevoel van iets nieuws beginnen, maar er nog niet zijn. De Amerikaanse schrijfster Nancy Levin noemt het treffend de ruimte tussen ‘no longer and not yet’.
Trek mensen aan door te werken met je archetypen in storytelling. Daardoor laat je voelen wie je bent, met drijfveren, woorden en beeldtaal. Het resultaat: consistente en eerlijke communicatie met diepgang.
Alleen met heldere keuzes over je identiteit en intentie bouw je een sterk mediamerk. In het Content Playbook doet bladendokter Carolien Vader stap voor stap uit de doeken hoe je dat precies doet. Een zeer welkom handboek voor bladenmakers en andere mediamakers.
Als alles in je leven lijkt tegen te zitten, moet je je dan schikken in je lot? Volgens Mieke Bouma is er dan juist werk aan de winkel: hoogste tijd om uit te zoeken welke betekenislagen er in je verhaal zitten en hoe je dat verhaal kunt bijsturen. In haar nieuwste boek Het Verhaal van je Leven geeft ze lessen in stuurmanskunst.
Aardige mensen met gezond verstand brengen niet de beste verhalen voort. “Dat zijn alleen maar goede ex-echtgenoten”, moet Isabel Allende ooit gezegd hebben. De ideale hoofdpersonen in verhalen zijn mensen waar iets aan mankeert of die zich niet aan de regels houden.
In de boekwinkels liggen dit jaar opvallend veel nieuwe boeken over storytelling. Deze boeken laten meteen de breedte van het vakgebied zien: van oerkarakters tot storytelling-landschappen en geloofwaardige merkverhalen.
Mijn selectie uit de verse oogst boeken:
Waar ben ik eigenlijk van? Veel organisaties en zelfstandige ondernemers weten niet meer goed antwoord te geven op die vraag. Uitvinden tot welk archetype je behoort, helpt je weer op weg.
Dieren vormen vaak de hoofdpersonen in verhalen. Ze staan symbool voor een bepaalde eigenschap: haaien zijn bloedlink, nijlpaarden zijn goedzakken. Totdat die beelden helemaal niet blijken te kloppen.
Bij het vallen van de nacht wandelen ze op sluippoten het dorp binnen. Overal staat gras, veel zoeter dan in het omringende bos. Iedere nacht eten ze zo’n tiende van hun lichaamsgewicht aan gras, dus ze grazen zich door grote gebieden heen.
Veel organisaties weten niet hoe ze hun publiek kunnen bereiken. Want er zijn te veel praatjes, flodderig knip- en plakwerk en loze meningen. Veel teksten blijven in die dikke soep van informatie ongelezen.
In die overvloed is het niet gemakkelijk om jezelf te onderscheiden.
Hoe kom je bovendrijven? En waar moet je beginnen?
Wie zijn organisatie betitelt als duurzaam, eerlijk en puur, vertelt dat de concurrent dat niet is. En daarmee vertel je in wezen een verhaal over goed en kwaad. Maar het is wel oppassen dat je niet in zwart-wit-sjablonen vervalt.
Laatst vroeg een gezondheidsinstelling mij een artikel te schrijven over hun nieuwe missie: het leveren van duurzame gezondheidszorg. Na mijn voor de hand liggende vraag wat ‘duurzame gezondheidszorg’ eigenlijk betekende, bleef het stil.