‘Herinnering is als een hond die gaat liggen waar hij wil’, schreef Cees Nooteboom ooit in zijn roman Rituelen. Toch kun je die herinneringen best een zetje geven, zodat ze een eindje verderop gaan liggen.
Weet jij nog wat jouw laatste foto was voordat het corona-tijdperk aanbrak? Misschien is het een foto vol mensen, getuigenis van een tijd dat we nog onbekommerd om elkaars nek konden hangen. Of een straatbeeld zonder plexi-schermen, wachtstippen of zwerfkapjes.
Een vaste kleur, een persoonlijke foto of een ander (heimelijk) herkenningspunt zijn interessante elementen om je werk van een persoonlijke stempel te voorzien. Geef je creatieve werk een eigen stijlelement.
Je wilt je idee een stap verder helpen, maar je weet nog niet precies wat en hoe. Dan kun je toch alvast aan de slag: met het bouwen van je eigen beeldbank.
Je vakantielocatie is een prikkeltuin voor het brein. Je kijkt beter uit en je ziet meer. Je proeft nieuwe gerechten en je hoort andere muziek. Je ontmoet nieuwe mensen, doet nieuwe ervaringen op en je voelt je meer ontspannen dan thuis. Een ideale voedingsbodem voor spetterende ideeën.
Er is een verschrikkelijk misverstand rondom het vertellen van verhalen. En dat ga ik vandaag uit de wereld helpen.