‘Herinnering is als een hond die gaat liggen waar hij wil’, schreef Cees Nooteboom ooit in zijn roman Rituelen. Toch kun je die herinneringen best een zetje geven, zodat ze een eindje verderop gaan liggen.
Je moet zorgvuldig zijn met je wensen, want ze hebben de neiging om werkelijkheid te worden. Dat ondervond ik bij het ontwerp van mijn levensloop met een toekomstverhaal.