Het is een illusie dat je alleen over de inhoud van een boodschap van gedachten kunt wisselen; uiteindelijk draait het allemaal om spraakmakende taal. De gekozen woorden staan aan het begin én aan het eind van alles, concludeert bestuurskundige Mark van Twist in zijn boek Woorden Wisselen. En dat gaat heel vaak ook over de keuze van het bijpassende verhaal.
Een whitepaper schrijven? Als je de technieken van storytelling inzet, maak je van een whitepaper een pittig verhaal, dat gretig gelezen wordt.
Kleefwoorden brengen je tekst op smaak. Je lezer blijft er extra lang op sabbelen, net als een ‘oorwurm’ die niet meer uit het hoofd wil verdwijnen. Slim dus om teksten extra plakkracht te geven met kleefwoorden, ook als het over taaie onderwerpen gaat.
Vaak hoor ik dat het zo lastig is om een goede tekst te schrijven met plakkracht, die lezers raakt en overtuigt. In dit artikel lees je meer over een belangrijke storytelling-techniek, die je tekst ongelooflijk aantrekkelijk maakt.
Je hebt al eindeloos veel dingen bedacht, doelgroepen opgeschreven, je why onderzocht, je kernwaarden geformuleerd, boeken gelezen, cursussen gevolgd. Maar dan. Waar begin je?
Verhalend schrijven, hoe doe je dat in reportages en andere genres? Hoe kies je een meeslepend onderwerp, dat jezelf en je lezers blijft boeien? Lees hier alle 43 tips voor het schrijven van waargebeurde verhalen.
Je hebt een prachtig idee waarmee je grote resultaten hoopt te boeken. Maar hoe krijg je andere mensen mee met jouw plan, zodat het gaat vliegen?
De gemeente Oss worstelde met een flinke groep baanloze inwoners die geen enkele motivatie toonde om aan het werk te gaan. De allermoeilijkste groep, ook wel het ‘granieten bestand’ genoemd.
De grootste vraag bij de gemeente: hoe krijgen we ze toch uit de uitkering?
Alles wat met verhalen te maken heeft is me lief. Behalve dan het woord storytelling.
Woorden die verhelderend bedoeld zijn, treffen lang niet altijd doel.
Zo schreef ik als dagbladjournalist eind jaren negentig consequent over uitbreidingswijken bij de grotere steden. In een precieze bui had ik het ook wel eens over ‘wijken, zoals die gepland waren in de Vierde Nota Ruimtelijke Ordening Extra’.
‘Oh, je bedoelt vínexwijken’, zei iemand op een dag tegen mij. Daar stond ik dan met mijn pogingen om jargon te vermijden.