We weten heus wel hoe we een eigen bijdrage kunnen leveren aan het tegengaan van klimaatverandering: geen/veel minder vlees eten, niet meer het vliegtuig nemen, etcetera
Ontsla je angsten maar. Na het lezen van het boek Feitenkennis van Hans Rosling besef je ineens dat je je om allerlei onnodige dingen zorgen hebt gemaakt, gewoon omdat je de feiten niet kende. Hoogste tijd om je verhalenmakende brein tot bedaren te brengen.
Wie zijn organisatie betitelt als duurzaam, eerlijk en puur, vertelt dat de concurrent dat niet is. En daarmee vertel je in wezen een verhaal over goed en kwaad. Maar het is wel oppassen dat je niet in zwart-wit-sjablonen vervalt.
Laatst vroeg een gezondheidsinstelling mij een artikel te schrijven over hun nieuwe missie: het leveren van duurzame gezondheidszorg. Na mijn voor de hand liggende vraag wat ‘duurzame gezondheidszorg’ eigenlijk betekende, bleef het stil.
‘Wie niet voor mij is, is tegen mij.’ Een typische vorm van zwart-wit-denken, die ervan uit gaat dat er maar twee opties zijn. Terwijl er nog zoveel meer mogelijk is.
Als je in een groepsdiscussie verzeild raakt, word je geacht je bij de voor- of tegenstanders te scharen.
