Als je dagen zo leeg zijn als een woestijn
Joost Zwagerman zei ooit: Ik ben het meest productief als mijn dagen leeg zijn als een woestijn.
Nu voelen de dagen inderdaad aan als een verlaten zandvlakte. En wat doen we in die dorre toestand? Veel mensen proberen te overleven in de nieuwe kaalheid, waar gelukkig ook enkele oases te ontwaren zijn. Of ze zijn zichzelf opnieuw aan het uitvinden.
Jij misschien ook wel.
Die omschakeling naar iets anders gaat vaak niet vanzelf.
Je herkent het waarschijnlijk wel: dat akelige gevoel van frustratie dat het niet lukt of als het anders loopt dan je verwacht. Of als je toch niets uit je handen krijgt, ondanks alle goede voornemens.
Eerder deze week had ik er ook last van. Ik voelde me super gespannen, zonder dat ik er een duidelijke oorzaak voor kon aanwijzen. Ik ging door een enorme stemmingsomslag heen, even onverklaarbaar als de temperatuurval buiten. Er stond iets te gebeuren. Maar dat weet je vaak pas achteraf.
Het is net als met baby's.
Dagenlang zijn ze huilerig, hongerig en lamlendig. Moet er een tandje doorkomen of is er toch iets anders aan de hand? Ouders hebben vaak geen idee. Net op het moment dat ouders helemaal bloed-chagrijnig zijn geworden, blijkt babylief ineens iets nieuws te hebben ontdekt. Of hij maakt onverhoeds zijn eerste looppassen.
Als je kinderen hebt, komt dit wonderlijke verschijnsel van mentale groeisprongen je waarschijnlijk bekend voor. Hetty van de Rijt en Frans Plooij beschrijven in hun bekende boek Oei ik groei (inmiddels al de 71e druk) dat zo'n mentale sprong steevast in twee stappen verloopt. Na eindeloos gedrein en gedoe volgt plotsklaps opgewekt gedrentel en gekeuvel.
Ik maakte zelf ook een groeispurt in deze lege dagen.
Er kan nu veel minder en dus heb ik ook minder keuzestress. Dat gaf me de kans om eindelijk mijn gedroomde online academie op te bouwen en in te richten. Deze leeromgeving had ik al meer dan een jaar geleden aangeschaft, maar de lege lokalen stonden stof te verzamelen omdat er voortdurend te veel ander vertier was.
Nu is ineens het nieuwe meubilair gearriveerd. Het lesmateriaal is opgepoetst.
En nu droom ik nog van het aanbrengen van een Wall of Wonder (een geweldige werkvorm met een tijdlijn) in mijn nieuwe online academie.
Van al deze ideeën krijg ik een enorme kick. Juist als je de ruimte toelaat - wat in de woestijn niet moeilijk is - ontstaan nieuwe mogelijkheden. Het is suddertijd.
Wees daarom mild over jezelf als je je hangerig of mismoedig voelt, omdat er weinig uit je handen komt.
Als je weet dat frustratie erbij hoort, wordt het al beter aanvaardbaar. Als je hersens of je lijf ongemak ervaren, ben je namelijk op de goede weg.
Straks komt die groeisprong. Let maar 'ns op.