Brandstapelangst op LinkedIn, hoe kom je ervan af?

Schrijven voor LinkedIn, hoe moeilijk kan het zijn? Stukje schrijven, fotootje erbij, op de verzendknop drukken en klaar. Maar zo is het dus niet.

 Van de mensen die ik als storycoach begeleid bij hun schrijfwerk, kampt het gros met LinkedIn-angst. En dit zijn mensen met een vlotte pen die er van dromen om nog eens op een podium hun verhaal te doen, bij een talkshow aan te schuiven of in de krant te komen. 

Waar ze het meest mee worstelen is brandstapelangst.

Het voelt kwetsbaar om iets te schrijven dat verder gaat dan ‘ik heb een succesvolle opdracht afgerond’. 

Dat leidt tot allerlei ferme acties: schrijfuren in de agenda blokken, sparringpartners regelen om je aan je eigen voornemens te houden en het aanleggen van een flinke voorraad stukjes om een serie te gaan publiceren. 

Het is de grote paradox van LinkedIn: het is het meest zakelijke online netwerk, maar de persoonlijke posts over rouw, verlies, woede, ongemak en andere emotionele onderwerpen trekken verreweg de meeste aandacht. En weliswaar is LinkedIn niet zo toxisch van toon als X, toch kun je ook hier lustig afgefakkeld worden. 

Ik heb de afgelopen maanden iedere werkdag iets gepost op LinkedIn. Ik kan niet zeggen dat mijn posts viraal zijn gegaan in deze bijna-100-dagen. Ik heb ‘de code’ dus niet gekraakt. 

Wel heb ik deze belangrijke ervaring opgedaan:

Ik ben nooit afgebrand op LinkedIn. 

Ik heb allemaal tips, hartjes en likes ontvangen. Veel aanmoedigingen en enthousiaste uitroepen. En nieuwe volgers die ook graag makkelijker willen leren schrijven. 

Wat ik nu weet: bij publiceren op LinkedIn gaat het niet over het ambachtelijke schrijven zelf. Wel om het zelfvertrouwen om met gemak iets te posten, zonder eindeloos te schaven of stukken tekst te hamsteren. 

Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk om iets aantrekkelijks te posten op LinkedIn: kies voor je eigen stem. Menselijke emoties hebben nu eenmaal een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Net als een persoonlijke losse stijl. 

Daarvoor moet je meters maken. 

Uit de kunstgeschiedenis zijn diverse meesters bekend die op latere leeftijd veel vrijer gingen schilderen. 

Zo staan de late werken van Titiaan én Rembrandt bekend om hun uitgesproken losse toets. Ze hadden waarschijnlijk zoveel vakmanschap ontwikkeld dat ze de regels los konden laten en hun vrije penseel het werk konden laten doen.

Zo is het ook op LinkedIn. 

Publiceer vaker en kom uit het keurslijf. Schrijf vrijer en persoonlijker.  Houd je niet in. 

En ontdek wat er dan gebeurt.