Als je op een doodlopend spoor zit

 Zo'n twintig jaar geleden had ik het gevoel dat mijn leven op een doodlopend spoor was beland. Alles wat ik deed om daarin verandering te brengen mislukte. En toch... 

Ken je dat: het gevoel dat je loopbaan op een doodlopend spoor is beland? 

Ik had zelf dat gevoel zo'n twintig jaar geleden, toen ik eindeloos veel pogingen deed om naar Den Haag of omgeving te verhuizen, zodat ik kon gaan samenwonen met mijn lief. 

Vanuit mijn baan bij een regionale krant wilde ik heel graag de overstap maken naar een krant of tijdschrift in de Randstad. Ik had grote plannen om al verhalenmakend de wereld door te gaan. 

Maar niemand wilde me hebben. Alle sollicitatiepogingen liepen op niets uit, zeven jaar lang. Ondertussen probeerde ik me ermee te verzoenen dat ik bleef wonen in mijn toenmalige woonplaats, die voor mij kraak noch smaak had. 

Maar ik vond het steeds moeilijker om gemotiveerd te blijven in mijn werk.

Klemvast op een doodlopend spoor.

En toch kan de wind ineens vanuit een andere hoek gaan waaien. Op onze redactie ging het bericht rond dat er een vacature was in Den Haag. Niet bij een andere werkgever, maar bij onze eigen krant. Ik sloeg er weinig acht op, want die functie leek me veel te hoog gegrepen.

Het beslissende moment

Op een dag nam de adjunct-hoofdredacteur mij even apart. Was deze baan niet iets voor mij? 

Ik was enorm verbaasd, maar zijn opmerking zette me wel aan het denken. Als hij het in me zag, durfde ik toch wel te solliciteren. Zo trok ik de stoute schoenen aan en schreef een brief. 

Een van mijn directe collega’s solliciteerde ook. In mijn ogen was hij de ideale kandidaat. Maar de voltallige hoofdredactie koos na twee gespreksrondes uiteindelijk toch voor mij, omdat ze dachten dat ik heel zelfstandig op de Haagse post te werk kon gaan. 

Een eigenschap die voor mij vanzelfsprekend was, zagen zij als onderscheidend. 

Zo verhuisde ik in 1997 naar Den Haag en werd politiek verslaggever. Van mijn doodlopende spoor kon ik ineens vol gas doorsnellen naar het Haagse Binnenhof, waar ik zeven jaar met veel plezier werkte.

Sta jij aan vooravond van een nieuwe stap?

Om je plan uit te voeren, je leven een andere wending te geven of je stille droom achterna te gaan, moet je in ieder geval een mindset hebben om het ook te realiseren. Dat vraagt om zichtbaarheid. 

Als je iets gemiddelds doet, volg je de verwachtingen van anderen. Maar wanneer je iets bijzonders tot stand brengt of een krachtige keuze maakt, ben je zélf verantwoordelijk.

Dat is spannend.

Ik spreek vaak mensen die hiermee worstelen en daardoor niet in beweging komen. Hun verhalen gaan me aan het hart. Want ik weet zeker dat het enorm de moeite waard is als ze wel de stappen zetten om hun plan te uit te voeren. 

Want zichtbaarheid levert ook veel op: betekenisvolle contacten met anderen, de mogelijkheid om die droom te realiseren en het leven te leiden dat echt bij ze past.

Ook op een doodlopend spoor beland?

Kom in beweging en maak een plan. Zoek ondersteuning. Dankzij deze steun houd je het vol en maak je stap voor stap vorderingen. Weet: als de geest eenmaal uit de fles is, kan ie niet meer terug.