Een persoonlijk verhaal, maar niet te kwetsbaar. Kan dat?
Hoe breng je een waardevolle klik met je publiek tot stand, zonder dat je je te kwetsbaar maakt met je verhaal?
Als je wel eens een eigen verhaal hebt gedeeld via Linkedin of andere sociale media heb je het vast wel gemerkt. Hoe persoonlijker je verhaal, hoe groter het aantal likes, bemoedigingen, hartjes en andere reacties.
Persoonlijke verhalen hebben een enorme aantrekkingskracht.
Je slaat een emotionele brug naar je publiek, dat jou daardoor gemakkelijker vertrouwt. Want door het verhaal weten ze waar jij staat, wat je achtergrond is en wat jouw kijk op het leven is.
Eerst het hart, dan het hoofd.
Een persoonlijk verhaal geeft directe herkenbaarheid bij je lezers. En tegelijkertijd maakt het verhaal jou anders dan anderen. Want uiteindelijk is er maar één persoon zoals jij.
Toch vraagt het wel iets van jou om je eigen persoonlijke verhaal naar voren te brengen. Het betekent namelijk dat je eerlijk en open bent. Dat je je laat zien zoals je gewoon bent.
Want hoe doe je dat dan precies? Daar krijg ik vaak vragen over van mijn lezers.
Hoeveel 'persoonlijkheid' is genoeg in jouw verhaal?
Je lezers hoeven toch niet in detail te weten hoe jouw privéleven eruit ziet? En je lezers hebben toch niets te maken met je huisgenoten, je kinderen, je kwetsbare moeder die je mantelzorg geeft en de andere mensen in je directe omgeving?
Nee, al die details hoef je inderdaad niet te delen. Je bent altijd nog zelf degene die aan het stuur staat.
We polijsten allemaal ons beeld voor de buitenwereld en houden belangrijke privé-gebeurtenissen voor onszelf.
En dat is prima, zolang het verhaal dat je deelt wel echt is.
We hebben er niets aan als je een verhaal aandikt of verdraait. Een verhaal dat niet van A tot Z klopt werkt juist tegen je, omdat persoonlijke verhalen altijd gaan over geloofwaardigheid en betrouwbaarheid.
En juist aan dat betrouwbare verhaal hebben we grote behoefte.
Hoe persoonlijk vertel je je verhaal?
Hoe geef je meer van jezelf bloot, terwijl je ook je privacy beschermt? Hoe balanceer je tussen de grens tussen persoonlijk en privé?
Op deze manier kun je veilig én persoonlijk je verhaal delen:
1. Wildpluk in je ervaringen
Deel een gebeurtenis die van invloed is geweest op de manier waarop je nu denkt of doet. Een jeugdherinnering bijvoorbeeld. Of iets waar je je vroeger ernstig zorgen over maakte en waar je nu een ander perspectief op hebt.
Ervaringen van wat langer geleden zijn veilige onderwerpen. Je hebt meer afstand en je kunt het duiden. En je hindert vaak geen andere mensen met het delen van je verhaal.
Op die manier durfde ik mijn verhaal over gepest worden te delen.
2. Duikel je startverhaal op
Stel dat jij je intensief bezighoudt met een drastische verbetering van het basisonderwijs. Jouw bevlogenheid, die komt ergens vandaan.
Misschien ben je zelf op school vroeger niet gezien zoals je was. Of ben je ooit zeer gekwetst, wat je nu wil rechtzetten. Of je dreigde totaal te verkommeren, omdat je op school 'door de wasstraat' moest net als alle andere klasgenoten.
Dat verhaal van toen is belangrijk voor nu. Maak helder welke inzichten je daaruit gehaald hebt en welke besluiten je hierdoor genomen hebt.
3. Koester je emoties
Je persoonlijke emoties kunnen je een kwetsbaar gevoel geven, maar ze hebben een belangrijke eigenschap die ze toch heel erg geschikt maken om te delen via een verhaal: jouw emoties zijn altijd van jou.
Niemand kan zeggen dat het niet klopt of niet waar is, want alleen jij gaat over wat je zelf voelt.
Natuurlijk hoef je niet al je emoties te delen (liever niet zelfs), maar de emoties die te maken hebben met je missie of met je vak kunnen zeer functioneel zijn.
Vraag jezelf af of je verhaal je lezer kan verbazen, kan laten huilen, lachen of schrikken. Zit een of meer van deze basisemoties in je verhaal, dan zit je goed.
En denk niet alleen aan je enthousiasme, de liefde voor je vak en andere positieve emoties, maar ook aan je ergernis of boosheid. Leg de link met je boodschap en zeg wat je vindt en voelt.
4. Deel je persoonlijke blunders
Eerlijk is eerlijk: persoonlijke blunders zijn altijd heerlijk voor je publiek om te horen, te lezen en door te vertellen. Met verhalen over falen en weer opstaan trek je meteen de aandacht en roep je gemakkelijk de sympathie op van je lezers.
Misschien denk je dat je je te kwetsbaar opstelt met het delen van je uitglijders. Gek genoeg is het tegendeel waar: niets heeft zo’n universele waarde als een miskleun. Die kracht zit ‘m in de herkenning: de lezer denkt onmiddellijk aan zijn eigen frustraties, boosheid en twijfel.
We struikelen ons allemáál een weg door het leven.
Het is cruciaal voor je publiek om te weten waar je voor staat. Vertel dus over je mooie én gruizige kanten. Pas dan kunnen ze echt voor jou kiezen en je boodschap omarmen.
5. Inspireer met je leerervaringen
Schrijf over de ervaringen die jou verder geholpen hebben. Vertel waarmee je op je neus bent gevallen en wat je daarvan geleerd hebt. Ook dat soort persoonlijke verhalen vinden lezers geweldig interessant.
En voor jou pakken dit soort verhalen ook goed uit. Je zet jezelf neer als een rolmodel, waarmee je anderen inspireert en verder helpt.
Succes!
Wil jij een groeisprong maken en ben je benieuwd wat er voor jou mogelijk is?
Neem contact met me op voor een adviesgesprek. Ik help je graag de mogelijkheden te ontdekken.