Roep jij wel eens je innerlijke mentor te hulp?
Gaan staan voor je grotere verhaal, hoe doe je dat? Door je innerlijke mentor te hulp te roepen.
Als je dit blog vaker leest, dan weet je al dat het voor een groot deel draait om het vertrouwen dat je in jezelf hebt.
Hoe hoger jouw zelfvertrouwen, hoe makkelijker het is om je verhaal uit te dragen. Of dat nu het boek is dat je eindelijk wil schrijven, of het verhaal over je missie.
Maar dan nog steeds is er de vraag: hoe dan?
Ik heb gemerkt dat meer zelfvertrouwen niet draait om wat anderen vinden.
Het zit ook niet in adviezen van anderen, hoe waardevol ook. Mensen met meer ervaring kunnen je talrijke nuttige tips geven, maar je hebt meer aan het vinden van je eigen(-wijze) weg.
Ook het ontvangen van complimenten maakt niet echt het verschil. Natuurlijk, complimenten en alle andere vormen van waardering zijn altijd fijn. Maar je voelt je er zelf niet per se beter door. Want er is nog steeds dat kritische stemmetje, dat daar van alles van vindt.
Wat helpt wel? Bemoediging!
Een mentor die in jou gelooft en je het zetje geeft om door te zetten, dat werkt enorm goed.
In het boek Playing Big van Tara Mohr las ik daarover iets interessants. Want wist je dat je ook een innerlijke mentor te hulp kunt roepen?
Je innerlijke mentor is je toekomstige ik: ouder, wijzer en milder.
Je oudere zelf doet dienst als tegenwicht tegen de innerlijke criticus die er zo vaak doorheen tettert, bijvoorbeeld als je iets nieuws wil doen.
Door je voor te stellen hoe jouw toekomstige Ik het zou aanpakken, krijg je een helder beeld wat je te doen staat. Deze ik is bovendien gericht op de langere termijn, terwijl je innerlijke criticus vooral tot doel heeft om je op de korte termijn veilig te houden.
"Het is een stem die altijd met precies de goede antwoorden komt aanzetten", schrijft Tara Mohr in haar boek. "Het enige dat je moet leren is hoe je die stem kan ontdekken."
En daarvoor heb je alleen je verbeeldingskracht nodig.
Wat een fijne gedachte dat je niet ergens daarbuiten de antwoorden hoeft te zoeken, maar dat je die in jezelf kunt vinden. Daarmee sta je ook zelf aan het stuur.
Ik ben benieuwd hoe dat bij jou zit. De innerlijke kakelaar met al zijn bedenkingen, die ken je waarschijnlijk wel. En heb jij ook een innerlijke mentor, die je met warme wijsheid bijstaat?