Niemand kan het nog navertellen, maar in de oertijd werden ook de eerste storytellers geboren.
Deze storytellers waren de eerste thought leaders.
Geleidelijk moeten ze ontdekt hebben dat ze niet alleen geluiden konden voortbrengen, maar ook gerichte klanken, woorden en zelfs zinnen. Ze konden rond het vuur elkaar uitleg geven over de jacht en leerervaringen uitwisselen.
Homo Sapiens moest het onder meer hebben van zijn vermogen om vooruit te denken, dus dit waren belangrijke skills in een wereld vol dieren die gevaarlijker, sneller en dodelijker waren dan mensen.
Vanuit deze best practices werd storytelling geboren.
Toch groeide deze uitwisseling van ervaringen pas uit tot verhalen toen ze er ook betekenis aan konden geven.
Dat is wat mensen doen met verhalen. Het gaat niet alleen om losse feiten, maar ook om oorzaak en gevolg en de plaats van de gebeurtenis in het grotere geheel.
Het eerste verhaal is een mijlpaal voor homo sapiens, one giant leap for mankind.
Thought leaders doen nog steeds hetzelfde. Ze geven duiding en richting aan veranderingen.
Uit wetenschappelijk onderzoek (Handbook of organisational Creativity, Michael D. Mumbal) blijkt dat leiders een sleutelrol spelen in het aanjagen van innovaties, vooral omdat ze er betekenis aan geven. Als je voor mensen duidt waar ze mee bezig zijn en hoe dat in het grotere geheel past, dan til je alles wat ze doen naar een hoger niveau.
Mensen voelen zich bekrachtigd in wat ze doen, als het betekenis krijgt.
Daarvoor heb je verhalen nodig. Voor het platform Frankwatching schreef ik laatst een artikel over thought leadership en hoe je dat precies doet met storytelling.
>> Je leest het hier: hoe je jezelf positioneert als expert zonder jezelf op te hemelen.
