Als je lijkt op mij en mijn meeste klanten, dan ben jij gek op schrijven. En je hebt vaak een hoofd als een wervelstorm. Het ene idee na het andere slingert in de rondte. Wat gebeurt er dan?
Je voelt 'm al aankomen. Bij het schrijfwerk vliegen deze schrijvers nogal eens uit de bocht. In het artikel, de blogpost of het verhaal schieten ze het ene na het andere zijpaadje in. En de lezer?
Die raakt compleet de weg kwijt.
Als ik zo'n tekst onder ogen krijg, is mijn rol om te beoordelen hoe de lezers hierop reageren. Want dat is toch het doel: dat de lezers zich geïnspireerd voelen.
Misschien voelen deze lezers zich wel opgetild uit de dagelijkse beslommeringen. Ze krijgen een verfrissend inzicht mee. Of ze huppelen verder met een vette glimlach op hun gezicht. Als de schrijver allerlei zijpaadjes bewandelt, is die glimlachgarantie uiterst klein.
Niks opliften. Nada inspiratie.
Dus als je dit herkent voor je eigen schrijfwerk, dan heb ik wel een advies. Ga lekker schrijven en laat je geest alle kanten op wervelen. Vaak heb je die vrije ruimte nodig om lekker aan de gang te gaan.
Maar hanteer daarna streng de schaar en knip de overbodige uitlopers weg. Kill your darlings, heet dat snoeiwerk.
Er komt ineens weer model in het schrijfwerk.
Niet leuk, wel nodig. En je lezer is je dankbaar.