Een goed verhaal is goud waard, zowel voor bedenkers als voor mediabedrijven. Netflix betaalde miljoenen voor het zelf gecreëerde levensverhaal van Anna Sorokin, dat sinds deze maand te zien is: Inventing Anna.
Ademloos bekeek ik aflevering na aflevering en zag hoe een goedgeklede jonge vrouw de champagne-drinkende elite van New York onbeschaamd bedriegt. En misschien ben jij ook wel in de ban van dit verhaal, want als ik de berichten mag geloven is deze serie inmiddels een grote hit op Netflix.
Ik heb het over Inventing Anna.
Echt en nep spelen in de serie Inventing Anna een ingenieus spel met elkaar. En dan brengt Netflix ook nog bij iedere aflevering een fraaie disclaimer in beeld: dit is een waargebeurd verhaal, afgezien van de gedeelten die volledig verzonnen zijn.
Er is in ieder geval wel een échte Anna Sorokin.
Onder de fake-naam Anna Delvey arriveerde ze in 2016 in New York, waar ze zich voordeed als steenrijke erfgename van een aristocratische familie. In werkelijkheid kwam ze uit een Russisch arbeidersgezin, dat later naar Duitsland verhuisde.
Haar call to passion: de oprichting van een exclusieve Art Club in de duurste straat van New York, waarvoor een miljoeneninvestering nodig is.
Anna Sorokin bezit echter geen habbekrats.
Bij de elite van New York presenteert Anna zich als een intrigerend personage, die vastbesloten is om haar extravagante doelen te bereiken. Mensen raken volledig in haar ban. We zijn namelijk gefascineerd door tegenstrijdige persoonlijkheden, die bijvoorbeeld een briljant brein combineren met een flagrant gebrek aan inlevingsvermogen.
Ze beschikt bovendien over een exclusieve smaak.
Anna gaat niet voor het platte geld van hedgefunds of bitcoins, maar zoekt het in de wereld van trendy restaurants, mode en vooral kunst. Ze leeft fulltime in sjieke hotels, draagt de duurste merkkleding en bouwt daarmee een schathemeltergend luxueus kaartenhuis op.
Pas na een paar jaar stort dat kaartenhuis in elkaar.
Ze valt door de mand als ze een vriendin na een uitzinnig luxueus verblijf in Marokko geheel laat opdraaien voor de kosten van 62.000 dollar. Uiteindelijk wordt Anna veroordeeld voor de oplichting van banken, hotels, restaurants en privé-vliegtuigmaatschappijen.
Daarna brengt ze enkele jaren door in de gevangenis, maar haar nepglazuurshow gaat door. Tijdens haar rechtszaak schakelt ze een stylist in om haar kledij uit te zoeken, zodat ze bij de zittingsdagen de show kan stelen met haar outfits.
Vanuit de gevangenis verkoopt Anna haar verhaal aan Netflix. Voor een torenhoog bedrag, want er zijn vele kapers op de kust. Daarmee ontvangt Anna waar ze al die tijd al op uit is: cash geld.
Het bekende motto Fake it till you make it heeft ze dubbel en dwars waargemaakt.
Zonder blikken of blozen blijft ze haar verhaal naar haar eigen hand zetten.
Daarom is de titel Inventing Anna zo goed gekozen: ze houdt de controle over haar persoonlijke verhaal en zet steeds nieuwe verhaallijnen uit.
Ook achteraf heeft Anna Sorokin nergens spijt van. Integendeel, heel wat mensen blijken bewondering te hebben voor haar gewiekstheid en ongelooflijke brutaliteit om zich de meest exclusieve dingen toe te eigenen.
Ze wordt zelfs gezien als rolmodel en trok miljoenen volgers op sociale media.
Mocht je de serie nog niet gezien hebben, dan is Inventing Anna een dikke aanrader.
Inventing Anna is een fictief verhaal, gebaseerd op een bizarre werkelijkheid die geen scenarioschrijver had durven te verzinnen. Het is ook een schokkend verhaal dat gretig door mediabedrijven omarmd wordt, omdat ze er veel geld aan verdienen.
De moraal van dit klatergoudkabaal?
Om exorbitant bedrog van mensen als Anna te ontmaskeren zit er voor kijkers als jij en ik niks anders op dan dit: wat minder makkelijk in verhaaltjes geloven.
Dat is met alle ontwikkelingen op het wereldtoneel trouwens sowieso een wijze les. Als het te prachtig, te grof of te vreselijk is om waar te zijn, dan is het dat vaak ook.
