Soep als vloeibare vorm van magie. Tien jaar geleden inspireerde dat idee mij tot een boekje met ideeën en avontuurlijke soeprecepten. En daar bleef het niet bij.
Laatst vond ik het boekje terug. Het is een klein boekje met columns over creativiteit en gebeurtenissen uit ons gezinsleven.
Soep is het symbool van losse invallen en ideeën.
Ze krijgen langzaam maar zeker vorm en transformeren tot een eenheid. Telkens staat er ook een bijpassend recept bij, variërend van oma's tomatensoep met balletjes en troostsoep tot bloemen- en pepernotensoep (ja, echt!).
Het mooist zijn de tekeningen, met liefde gemaakt door mijn zoons die toen 8 en 10 jaar oud waren. Ik kon ze gewoon vragen om 'puzzelsoep' of 'linke soep' te tekenen, en dan kwam er een bijpassende illustratie.
Dit is de toversoep: 
Maar het allermeest werd ik getroffen door de titel: Toversoepboek. Ik heb overduidelijk iets met toveren en met soep.
Mijn eerste boek over storytelling heet Toverballen voor het Brein en mijn jongste boek heeft als titel Jongleren met Vermicelli. Het lijkt er sterk op dat het Toversoepboek het oerboek is voor het latere werk. ?
Brouwsel met magie
De productie van Jongleren met Vermicelli is inmiddels bijna klaar. Het is mijn meest persoonlijke en ook meest praktische boek tot nu toe. De opgemaakte versie is prachtig geworden, dankzij het heldere en tegelijkertijd speelse ontwerp van Nanda Alderliefste van Noinoloi.
Samen met mijn eindredacteur Maaike Zweers haal ik er nu de allerlaatste foutjes uit. Het is echt een samenbrouwsel geworden met opnieuw veel magie.
En zowel 'jongleren' als 'vermicelli' geven aanleiding om er allerlei dingen bij te bedenken om van de lancering een mooi feestje te maken. Iets met toversoep...!
