We hebben allemaal een droom. Iets wat we diep van binnen willen bereiken, maar vaak uitstellen of zelfs negeren.
Misschien heb jij die droom ook. Een droom die je al langer koestert, maar die nooit echt de aandacht heeft gekregen die hij verdient.
Zoals Susan Smit schrijft in haar fantastische boek De tweede helft van je leven: “Als er een grote droom is die je niet gevoed, maar uitgehongerd hebt, is het nu de tijd om die naar buiten te lokken en te eten te geven.”
Het najagen van je grootste droom is spannend. Het voelt als een wilde bokkensprong.
Vaak leidt juist die sprong tot een situatie waarin het ineens klopt.
Ruim 16 jaar geleden stopte ik met mijn vaste baan en begon voor mezelf. Het voelde toen als een vreemde, onzekere stap. Maar als je ergens bang voor bent, overschat je vaak het gevaar.
Achteraf bleek het juist de meest logische keuze ooit. Alles wat ik altijd wilde doen, kwam samen. De puzzelstukjes vielen precies op hun plek, op manieren die ik van tevoren niet had kunnen bedenken.
Niet dat het nu ‘klaar’ is.
Elke dag ben ik nog steeds bezig met wat ik wil.
Mijn bedrijf is altijd in beweging, dus elk jaar is weer anders. En dat is prima, want ik sta aan het roer. Dus blijf ik veranderen en ontwikkelen: van journalistiek naar coaching, boeken schrijven en online programma’s.
Er is geen vaste volgorde, geen ‘juiste’ keuze. Als je van schrijven, coachen, trainen, fotograferen en creëren houdt, mag je dit gewoon allemaal doen. Jij bent de regisseur van je eigen film. Het is jouw Expeditie Eigen Stem.
En wees niet bang dat het een rare verzameling van activiteiten is die niemand snapt.
Want de rode draad zit vaak in je kernwaarden.
Voor mij is dat ontwikkelen, creativiteit en iets betekenisvols doen.
Je hoeft niet te kiezen tussen alles wat je wilt, en zeker niet als je van veel verschillende dingen houdt en behoefte hebt aan nieuwe impulsen.
Laat dus alles samenkomen in jouw speelruimte, die je zelf creëert. En voed vooral je hongerige dromen.
