De engste dingen leveren topervaringen op. Dus als je met iets spannends bezig bent, dan ben je waarschijnlijk iets dappers aan het doen.
De meeste reizigers beleven een gigantische cultuurschok als ze voor het eerst in India zijn.
Dat las ik in de reisgids, vlak voordat ik op mijn 23e een grote reis naar dit land ondernam. Cultuurschok? Het woord kende ik, maar ik kon me er weinig bij voorstellen.
En wat het betekende om in een burgeroorlog terecht te komen al helemaal niet. Daar kwam ik snel achter. Terwijl wij nietsvermoedend in het vliegtuig naar New Delhi zaten, vernielden extremisten de Babri Moskee in de Indiase stad Ayodhya.
In het hele land braken vervolgens ernstige ongeregeldheden uit tussen Moslims en Hindoes. In enkele weken tijd vielen er bijna 2000 doden. In India werd onmiddellijk de noodtoestand uitgeroepen.
Op het moment dat wij in Delhi arriveerden, ontraadde het ministerie van Buitenlandse Zaken iedereen om naar India te reizen. Onze familie volgde het nieuws op de voet en heeft waarschijnlijk doodsangsten uitgestaan.
Wij lagen toen nog onbekommerd in een hostel bij te komen van de jetlag. En dat was in een bepaald opzicht maar goed ook, want er stond ons nog heel wat te wachten.
De reis door India is het engste, gevaarlijkste en smerigste dat ik ooit gedaan heb
We werden bedrogen, misleid en ontzet door de politie (nadat we belegerd waren door lokale riksja-bestuurders die wanhopig aan de resterende toeristen nog wat wilden verdienen).
Onze bus moest stoppen voor een onbegrijpelijke massale vechtpartij, die even snel eindigde als dat ie begonnen was. We werden geconfronteerd met enorme armoede en kregen zelfs van radeloze ouders een ondervoed kindje in de armen gedrukt.
We kropen soms door het oog van de naald.
Zoals die keer in een afgelegen dorp, waar ik bacteriële dysenterie kreeg. De lokale 'dokter' stelde een verkeerde diagnose. Wat ook niet echt hielp: de onderzoeksglaasjes werden eerst in het rioolwater gespoeld, voordat ze onder de microscoop gelegd werden.
Gelukkig lazen we alle benodigde info over dysenterie in onze onmisbare Lonely Planet en was er in het dorp wel een allesvernietigend antibioticum te koop. Het was vooral dankzij onze eigen doortastendheid dat ik weer opknapte.
Deze reis was meer overleven dan gezellig toeristje spelen
En toch was deze reis het gaafste avontuur dat ik meegemaakt had. Ik raakte mijn wereldvreemdheid kwijt. We wisten ons te redden in deze onbeschrijflijke chaos. En we beleefden magische avonturen, zoals de nachten met kamelen in de woestijn in Rajasthan.
Nadat we twee maanden later vermagerd maar veilig in Nederland terugkeerden, hadden we jarenlang meer dan voldoende stof voor verhalen. Een jaar later was er een nieuwe kans om naar India te gaan. We aarzelden niet. Tijdens die reis trokken we door het zuiden van India, waarbij we wederom bizarre maar ook onvergetelijke dingen beleefden.
Een sprong in het diepe
Ik betoog vaak dat je enge dingen kunt opbreken in kleine stapjes, waardoor het een stuk minder eng wordt. Maar het is ook gaaf om een grote sprong in het diepe te doen, zoals het ondernemen van zo'n verpletterende reis. Want wat is dat enorm leerzaam!
Je leert knopen doorhakken. Je weet dat je op jezelf kunt vertrouwen, als het erop aan komt.
Je wordt op de proef gesteld. Maar je redt het.
Het levert je sterkere durfspieren op.
Daarom vraag ik je het volgende:
Denk eens terug aan de keren dat je iets gaafs deed.
Voel de energie, het plezier en de opwinding die je toen ook voelde. En vraag jezelf af of je toen risico's nam. En wat het precies was waarom je het toen daadwerkelijk deed.
Het gaat waarschijnlijk over momenten dat je iets deed dat ver buiten je comfortzone lag.
Je steeg boven jezelf uit, juist omdat je iets engs deed en de kans liep dat het helemaal mis zou gaan. Het was enorm spannend, want je liet iets van zekerheid los.
Dat smaakt waarschijnlijk naar meer. En dat kan ook! Ik pleit er niet voor dat je onverantwoorde risico's neemt, waarbij je je leven in de waagschaal legt.
Maar wel om spannender dingen op te zoeken in je leven. Ik wens je het vertrouwen toe dat de weg buiten de gebaande paden je altijd iets nieuws leert. En dat het in ieder geval je blik enorm verruimt.
