Lien voelt zich niet gezien

Herken je dat stemmetje dat zegt 'Ik voel me niet gezien'? Onlangs heb ik ontdekt dat dit het dominante stemmetje is wanneer ik pieker of ergernis voel over een gebeurtenis. 

Dat stemmetje houdt van vermommin. Soms klinkt het als: "ik voel me uitgelachen." Of: "Ik word niet serieus genomen."

Maar de waarheid is dat de aanleiding in de meeste gevallen behoorlijk onbenullig is.

Wat ik ontdekte: het is een oud stemmetje dat me lastig valt. Afkomstig uit een periode waarin ik daadwerkelijk belaagd en uitgelachen werd en onzichtbaarheid mijn beschermende mantel werd.

Sinds ik dit weet, heb ik het stemmetje een naam gegeven: Lien-Ik-Voel-Me-Niet-Gezien. Dit maakt het makkelijker om het te identificeren en op een afstand te zetten. Zo heb ik er minder last van en kan ik er zelfs om lachen. 

En dan gaat Lien op de vliegtuigstand. 

Sinds ik hierover vertel, hoor ik van zoveel mensen dat zij hetzelfde ervaren. Het gevoel van niet gezien worden gaat diep. Het verklaart zelfs vaak problematisch gedrag, van peuters tot ouderen met dementie. Het is menselijk om gehoord en erkend te willen worden.  

Precies daarom schreef ik het boek Expeditie Eigen Stem. Het vinden van je eigen stem betekent dat je jezelf ziet, zoals je echt bent. Dat je jezelf hoort, waardeert en trouw blijft aan jouw kern.

Het begint met luisteren naar jezelf, zodat je keuzes kunt maken die kloppen bij wie je wilt zijn.  

Jouw stem verdient het om gehoord te worden. Zelfs als dat het goedbedoelende maar irritante stemmetje is van Lien.

Herken je dit? Voel jij dat het tijd is om een oude jas uit te doen en écht te gaan voor wat je wilt?