Stel je even voor. Je hebt een veelbelovende date. En jullie ontmoeten elkaar voor het allereerst.
De zenuwen kriebelen door je lijf. Steek jij dan meteen van wal met je passie voor het verzamelen van extravagante schoenen? Doe je je geschiedenis van de afgelopen 10 jaar uit de doeken, waarin je opkrabbelde van een burn-out? Of begin je over je vorige dates te ratelen?
Ik hoop voor je verse date van niet.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor iemand met wie je zakelijk wilt samenwerken. Je maakt een fijn praatje, terwijl jullie naar de gespreksruimte lopen. Je vraagt of zij iets wil drinken en of hij een goede reis heeft gehad. Je deelt een compliment uit over een bijzonder kunstwerk.
Of vooruit, misschien maak je toch een opmerking over die gave schoenen.
Kortom, je legt eerst contact.
Dat gaat eigenlijk vanzelf. Je hoeft er niet eens diep over na te denken. Nu ga je een tekst schrijven. Je lezer is óók iemand met wie je graag in contact wil komen. Een nieuwe klant of iemand met wie je wilt samenwerken.
En dat is het punt waarbij het vaak fout gaat. Want dan sla je al schrijvend ineens die snuffelfase over. Je begint in formele taal over je eigen business te schrijven. Of je somt je unique sellingpoints op. Eigenaardig toch?
Lezers zijn ook partners.
Verdiep je in hem of haar: wat is waardevol voor hen? Want daar begint het mee. Niet wat je wilt vertellen maar wat je leespartners willen weten. Over zichzelf. Of over hun vraagstuk, twijfel of probleem.
En doe dat zo eenvoudig mogelijk, want de meeste lezers houden van makkelijk. Ook als ze hoogopgeleid zijn, lezen ze het liefst diagonaal je tekst door. Neem het ze niet kwalijk. Het brein houdt van simpel, omdat hersenen standaard op ‘energiebesparing’ staan afgesteld.
Moet je dan de veelbesproken Jip- en Janneke-taal hanteren?
Nee, je hoeft echt niet af te dalen op kleuterniveau. Dat zou je in een direct gesprek ook niet doen, toch? Gebruik de taal die je ook uitspreekt tegen mensen die je persoonlijk ontmoet. Een bekende met wie je graag een praatje maakt. Of je tienerdochter. Daarmee blijf je dicht bij jezelf en laat je meteen je eigen persoonlijkheid doorklinken.
De kans dat er een klik ontstaat is een stuk groter.
Nog beter: vertel een verhaal. Zoals je dat ook doet met iemand met wie je aan tafel gaat.
Gespreks, lees- of tafelpartner, zo groot zijn de verschillen niet.
