Op weg naar de binnenstad van Napels zien we een menigte voor een onbeduidende ingang staan. Het blijkt een pizzeria te zijn, waarvoor sommigen speciaal naar deze stad komen.
Dit is de beroemdste pizzeria van Napels, verklaart een Amerikaans stel dat zojuist een selfie heeft gemaakt van zichzelf en de menigte op straat.
Ze laten het nummertje zien dat aangeeft wanneer ze aan de beurt zijn. Dat gaat nog wel een uurtje duren.
L’antiqua pizzeria Da Michele staat bij menigeen op de bucketlist, lees ik snel via mijn telefoon op internet.
Er is slechts keuze uit twee pizza’s: margherita en marinara. Drankjes beperken zich tot bier, water en een paar frisdranken, geserveerd met plastic bekertjes.
Romantisch tafelen is er ook al niet bij onder de felle lampen. Binnen staan ook nog eens flinke wachtrijen voor de enige wc.
Waarom is deze pizzeria dan toch zo bijzonder?
Misschien juist wel om deze hele belevenis, bedenk ik als we zelf eindelijk een zitplaats hebben weten te bemachtigen.
Je moet hier moeite voor doen, terwijl er eigenlijk niet zoveel bijzonders te halen is.
De pizza’s zijn lekker, het bijbehorende biertje uit blik ook. Kleverige mozzarella op de ene pizza, knoflook, oregano en een paar zwarte olijven op de andere. Dat is het.
Toch kan ik niet geloven dat deze pizza's smakelijker zijn dan die van de pizzeria aan de overkant van de straat. Daar staan nog voldoende lege tafeltjes, terwijl bij Da Michele de zaak stampvol zit.
Wat is het verschil?
De verpletterende aantrekkingskracht van Da Michele moet de ontstellende eenvoud zijn.
Deze radicale aanpak lokt verhalen uit.
Talrijke mensen hebben dat verhaal doorverteld. Massa's buitenlandse toeristen geloven nu dat je hier moet zijn geweest voor de ware Napolitaanse pizza-ervaring.
Het effect van dat verhaal is magisch.
Wil ji dat ook? Geef dan mensen een aanleiding om een opmerkelijk verhaal over jou vertellen.
Hoe meer dat verhaal de moeite waard is om door te vertellen, hoe groter jouw aantrekkingskracht.
Het is óók bijzonder om gewoon de allersimpelste te zijn.
