Wat doe je als je een pratende steen ontmoet? Het overkomt mijzelf eerlijk gezegd nooit, maar Pascal wel. En natuurlijk bleef hij dan stilstaan om even te kletsen.
Pascal was een van de deelnemers aan de meerdaagse opleiding Creative Problem Solving, die ik jaren geleden volgde op de CREA-conferentie in Italië.
We waren al een dagdeel bezig met het intensieve programma toen Pascal zich bij ons voegde. We waren benieuwd naar zijn verklaring. En die had hij: tijdens zijn treinreis was hij hopeloos lang opgehouden bij de Zwitsers-Italiaanse grens.
Kan gebeuren.
Op de volgende trainingsdag was iedereen op tijd aanwezig, behalve Pascal. Onze trainers hadden met de groep afgesproken dat iedere laatkomer een zeer overdreven verhaal moest vertellen om de late komst te verklaren.
Toen Pascal enige tijd later binnenkwam, werd hij op de hoogte gebracht van deze regel. Hij aarzelde even, maar begon daarna uitvoerig te vertellen. Er volgde een grotesk verhaal over een visioen op het strand, dat hij geprobeerd had in foto’s vast te leggen.
We moesten lachen om zijn verhaal. Glansrijk geslaagd! Toen hij daaraan toevoegde dat hij ons de foto’s kon laten zien, bracht hij ons toch even in verwarring. Meende hij dat nou?
De volgende dag was Pascal weer te laat.
Opnieuw vertelde hij een merkwaardig verhaal.
Dit keer ging het over een steen die hem onderweg aangesproken had. Tot onze stomme verbazing toonde hij in zijn hand de steen waarmee hij in contact gekomen was. Mijn ergernis groeide. Wat was dit voor een gast? Een wonderbaarlijke toneelspeler? Iemand die overdreven veel aandacht nodig had?
Zoals inmiddels te verwachten viel, was Pascal op de laatste trainingsdag opnieuw te laat.
Ditmaal droeg hij enkele margrieten in zijn hand. De bloemen hadden hem onderweg aangesproken om geplukt te worden. En wat kon hij anders doen dan aan dat verzoek gehoor geven?
Vervolgens gaf hij de bloemen met een charmante buiging aan de trainers, die ze glimlachend in ontvangst namen. Bij de slotceremonie bedankte Pascal ons voor het geduld dat we met hem hadden gehad.
Hij wist ook wel dat hij zich op een onalledaagse manier gedroeg.
Als executive coach was het zijn expertise om leiders te ontregelen en ze tot andere inzichten te brengen. Met zijn verhalen wilde hij voor kleine sprankelende vonkjes zorgen.
Dit alles zette me aan het denken. Stenen en bloemen hebben meer wijsheid in zich dan ik had gedacht. Als je jezelf ervoor openstelt vertellen ze je inderdaad hele verhalen. En er was nog meer. Pascal had laten zien hoe je kon spelen met de regels en wat er gebeurt als je jezelf open stelt voor iets onverwachts.
Toeval of niet, dat waren ook belangrijke ingrediënten geweest bij de training die we zojuist gevolgd hadden.
Wil jij ook met stenen en bloemen praten?
Misschien niet letterlijk... Maar je kunt wel onverwachte ontmoetingen beleven met dingen die al in je nabije omgeving aanwezig zijn. Dat geeft je creatieve vermogens een enorme impuls.
En tegelijkertijd leer je dan ook om je oordeel uit te stellen, zodat ik zelf geleerd heb van Pascal.
