Regenboogsoep
Lieve help. Ik had net gehoord dat er twee koks bij mij thuis aan tafel zaten. Ze wilden nieuwe ideeën opdoen, hadden ze bij binnenkomst meteen verteld. 

Geen 'gewone' koks, maar twee professionele koks van high end restaurants. Met hoge verwachtingen. En ik had voor hen uitsluitend soep op het programma staan.

Kon ik dat wel voorschotelen?

Beide heren waren onze gasten bij het Walking Dinner, dat jaarlijks in onze wijk gehouden werd.

In drie rondes ontvingen we daarbij telkens zes nieuwe gasten in ons huis. Aan ons de eer om in deze eerste ronde een fijn voorgerecht voor te schotelen.

Maak er vooral geen culinaire wedstrijd van, had de organisatie ons op het hart gedrukt. Makkelijk gezegd. Want nu zaten deze twee experts aan onze eettafel, samen met nog vier andere gasten. Dat er geen hoogstandjes geserveerd zouden worden, hadden zij blijkbaar niet meegekregen.

Ik voelde me steeds zenuwachtiger worden. Al kook ik graag, zo'n culi-wonder ben ik niet. En zeker niet in de verfijnde keuken met garnerinkjes, kaviaar-eitjes en krokante bakseltjes. Maar er zat niks anders op dan Het Plan ten uitvoer te brengen.

En dan ook het héle plan.

In de keuken stonden glazen kannen klaar, die ik bij diverse bekenden bij elkaar gesprokkeld had voor de presentatie. Op de tafel zelf stonden al tientallen kleine glaasjes gereed. Voor iedere gast minstens vijf stuks.

De gasten verwonderden zich over al die glaasjes. En er ontstond aan tafel nog grotere verbazing toen ik de warme kannen naar binnen bracht.

Eén kan met venkelsoep en bosui. Een volgende kan met wortel-gembersoep. Daarna nog kannen met rode-bietensoep, broccolisoep en bloemkoolsoep met saffraan. Lichtgroen, oranje, rood, donkergroen en geel, samen ‘regenboogsoep’. De aanblik van al die mooie kleuren maakte een verpletterende indruk op de gasten.

Ook de koks waren erg verrast.

Bij het afscheid zei een van hen dat hij deze avond bijzondere inspiratie had opgedaan. Al die nare stemmetjes die me zo hadden dwarsgezeten... op slag verdwenen. Een van de glazen kannen was door de hitte van de warme soep kapot gesprongen, maar dat was bijzaak.

Je weet van tevoren nooit voor wie je een voorbeeld bent.





Over de schrijver
Alles wat ik doe draait om storytelling. Het is hoe ik denk, hoe ik schrijf en hoe ik de wereld zie. Storytelling is wat mij betreft een cruciale vaardigheid om mensen bij elkaar te brengen.Maar het is niet makkelijk om dat verhaal te verwoorden. Zeker niet als jij een visionair bent of een ideeënfontein en overal mogelijkheden ziet.Als coach en mentor werk ik met ondernemers met een missie, een bijzondere aanpak, heel veel kennis en/of ervaring. Samen met jou ga ik op zoek naar diepere drijfveren, kleurrijke dromen en jouw missie in de vorm van een verhaal.