Losbollen kwamen niet zover in hun artistieke ontwikkeling, concludeer ik na het lezen van het boek 'Dagelijkse Rituelen'. Het is veel slimmer om strakke routines te volgen voor meer vrije denkruimte.
Werken, eten, slapen, repeat. Alle afleiding is weg. Alle dagen lijken op elkaar. We zijn opgehokt in ons eigen huis. Voel jij dat ook zo?
Iedere dag start ik met het gevoel dat ik eindeloos veel tijd heb.
Toch heb ik ook iedere dag moeite om de boodschappen, de huishoudelijke klussen en de werkzaamheden in de tuin in te voegen.
Hoe deed ik dat in vervlogen tijden, in dat pre-coronatijdperk, toen ik ook nog veel tijd besteedde aan reizen, overleggen en gezellige koffiedates?
Een interessant inzicht kreeg ik bij het herlezen van het boekje Dagelijkse rituelen - Hoe bekende kunstenaars, schrijvers, filmmakers en andere creatieven werken van Mason Curey en Eva Hoeke. Dit boekwerk geeft een vermakelijk inkijkje in de dagindeling en gewoonten van beroemde componisten, schrijvers, filosofen en kunstenaars.
Rituelen helpen.
Er zijn volgens dit boek een paar liefhebbers van decadente uitspattingen, zoals de Franse schilder Toulouse Lautrec. De meeste creatieve beroemdheden joegen echter helemaal niet zo’n spannend bestaan na.
Harry Mulisch leidde bijvoorbeeld een zeer ordelijk leven. Alles gebeurde precies op hetzelfde tijdstip. Iedere dag had vaste rituelen, met als hoogtepunt het dagelijkse hazelnoot- of Sachertaartje bij de thee.
Of neem Beethoven.
De geniale componist begon vroeg en werkte tot twee of drie uur in de middag. Daarna maakte hij een lange wandeling, die het grootste gedeelte van de middag in beslag nam. Soms stopte hij bij een taveerne om de krant te lezen. De avonden bracht hij vaak met vrienden door of in het theater. Iedere avond ging hij vroeg naar bed.
Eerlijk is eerlijk: de grote creatieve geesten hadden meestal een vrouw, een huishoudster of andere toegewijde gezinsleden om de dagelijkse klussen uit handen te nemen. Deze achterhoede legde trouwhartig hun kleren klaar en regelde het dagelijkse eitje.
Freuds vrouw Martha drukte zelfs de tandenpasta op de tandenborstel van de beroemde psychiater. Nou gaat dat veel te ver, maar er schuilt wel een opmerkelijk grote kracht in een heel saai leven.
Strakke routines en rituelen geven namelijk houvast, zodat je er niet meer over na hoeft te denken. Vervolgens kun je met je kunst, je literaire werk of je baanbrekende filosofische verhandelingen alle kanten opwaaien.
De thuisquarantaine leidt vanzelf tot een saai bestaan.
De bijbehorende routines ontbraken bij ons thuis echter nog. Inmiddels hebben we nieuwe afspraken gemaakt rondom bedtijd, pauzes en de dagelijkse beweging (‘even onthokken’).
Dat helpt. Alles voor vrije denkruimte.
