Schrijven op gevoel en dan maar kijken waar je uiteindelijk uitkomt. Herken je dat?
Heel wat schrijvers gaan zo te werk. Dat werkt voor hen het prettigst, want dan blijven ze dicht bij zichzelf. Ze varen op hun intuïtie. En al schrijvend ontdekken ze het punt dat ze willen maken.
Maar ik hoor ook vaak dezelfde klacht: het kost veel meer tijd dan nodig is. Ze verdwalen in de hoeveelheid informatie en hebben moeite om alles een plek te geven.
Uiteindelijk moeten ze heel veel schrappen.
Daar word je niet blij van als je met veel moeite mooie zinnen geproduceerd hebt. Van een afstandje bekeken is het best gek dat deze schrijvers zo werken. Want in hun professionele leven zijn ze beleidsmedewerker, ontwerper, architect of onderzoeker, die uiterst doelgericht te werk gaan.
Om even bij de architect te blijven: denk je dat die een huis ontwerpt zonder eerst stil te staan bij wat voor soort gebouw het moet worden?
Wat een architect doet, is eerst bepalen waar hij wil uitkomen.
Hij leeft zich in hoe de toekomstige gebruikers het gebouw gaan bewonen of inrichten. Hij denkt na hoe de gebruikers zich uiteindelijk willen voelen in het nieuwe ontwerp. Wordt er gewoond of gewerkt?
En als er gewoond wordt, hoe gaan de toekomstige bewoners het huis dan gebruiken? Wat zijn hun specifieke woonwensen? Hebben ze wel een aparte hal nodig? Past een aparte tv-kamer niet beter bij hun leefgewoonten dan een royale living?
Voor de architect bestaan er namelijk maar twee soorten mensen: mensen die zijn ontwerp gaan gebruiken en mensen die dat niet doen.
Met de tweede groep heeft hij helemaal niets te maken.
Ook voor de schrijver bestaat de mensheid alleen uit lezers en niet-lezers, schreef Renate Dorrestein in haar fameuze boek Het geheim van de schrijver. De schrijver richt zijn pijlen uitsluitend op de lezer. "Want schrijven is schreeuwen. Luister naar mij. Het verhaal dat ik vertel is de moeite waard."
Daarom schrijft de schrijver alleen op wat bijdraagt aan het doel van de tekst. En de rest laat hij weg. Hij past bovendien zijn taalgebruik aan en gebruikt voorbeelden die de lezer direct herkent.
Als je je in deze lezer verdiept, scheelt dat heel veel omwegen en zoek- en schuifwerk.
Eigenlijk weet je zo heel efficiënt te schrijven. Erg handig als je nog meer dingen te doen hebt in je leven!
