Stel, je hebt een plan om iets buitengewoons te doen: in 72 marathons van Gennep naar Palermo lopen.
Een waanzinnig plan, onmenselijk bijna. Maar maar Coen Cuijpers deed het.
Het reisverslag over zijn spectaculaire tocht is recent verschenen als boek: Hardloopreis van Geluk. Daarin beschrijft hij hoe hij in 2019 binnen 112 dagen van Nederland naar Sicilië rende om onderweg de kracht van positiviteit te verspreiden.
Het is een fascinerend verhaal, dat leest als een trein.
Het is ook het klassieke verhaal van de held, die een onbevredigend leven leidt en dan ineens de oproep krijgt om iets buitengewoons te doen. En er zijn mentoren, zoals avonturier Jan Fokke Oosterhof en Juul Martin, auteur van het Handboek voor Wereldverbeteraars.
Op de achtergrond speelt een alles verzengende liefde voor Astrid, de geheime brandstof van Coen voor zijn waanzinnige hardloopavontuur.
Onderweg voert hij geluksacties uit: kleine lichtpuntjes die hij zelf signaleert of verspreidt. Een favoriet liedje zingen, iemand een kaartje sturen of een spreuk van Loesje in een groezelige stad achterlaten. Hij kikkert er zelf ook enorm van op.
Want zijn wens om iets groots en iets goeds te doen komt voort uit een depressie.
Lange tijd vernevelt hij die crisis met alcohol. Pas als zijn vrienden hem laten weten dat het zo niet langer kan, gooit hij het roer om. Vervolgens vindt hij afleiding in het hardlopen.
Hij put inspiratie uit het boek De mens als duurloper van ultraloper Jan Knippenberg. Het gaat niet om recordtijden neerzetten, maar om voldoening in het lopen zelf. Eenmaal hersteld van zijn depressie begint hij aan zijn megatocht, slechts voorzien van een bescheiden rugzak.
Onderweg geeft hij zich over aan het toeval om een slaapplaats of eten te bemachtigen, want de overnachtingsadressen zijn nauwelijks van te voren geregeld. Regelmatig vergaat hij van de honger en dorst of raakt hij verdwaald. Meerdere keren valt hij zijn knieën kapot of krijgt hij te maken met andere tegenslag.
Toch houdt hij vast aan zijn wilskracht en vertrouwen op de goede afloop.
Al rennend komt een magisch oergevoel in hem los, waardoor hij over de bospaadjes zweeft. Maar vooral zijn het de positieve gedachten die hem over de heuvels tillen.
Keer op keer vindt hij geluk in kleine daden en dankbaarheid om kleine gebaren van de mensen die hij onderweg tegenkomt. Coen legt een kwetsbaar verhaal neer, met bij tijd en wijle poëtische trekjes. Toch valt er in zijn verslagen weinig te lezen over zijn diepere drijfveren.
Want waarom rent hij zich nou eigenlijk de benen uit het lijf?
Aan het einde van het boek komt de aap uit de mouw. Uiteindelijk wil hij aan de buitenwereld tonen wie hij werkelijk is.
Stel dat jij ook iets groots en wankels van plan bent. Dan laat dit boek je zien dat je ver kunt komen, als je maar je verwondering en nieuwsgierigheid volgt en onzekerheid toestaat. En als je jezelf laat zien, gewoon zoals je bent. Rennend door het bos krijg je vanzelf vleugels.
Boekgegevens:
Coen Cuijpers (1981) is avonturier, schrijver, dichter en webontwikkelaar. In 2019 rende hij van Gennep naar Palermo, in 72 marathons binnen 112 dagen. Zijn boek Hardloopreis van Geluk (2021) is uitgebracht in eigen beheer. Het boek is verkrijgbaar via Move the earth
