Kun je zónder een sterk persoonlijk verhaal, als je een verandering voor elkaar wilt krijgen? Nee, is de glasheldere conclusie van Hillary Clinton in haar boek What Happened. Leerzame kost voor leiders in allerlei soorten en maten.
Het hebben van een inspirerend en persoonlijk verhaal is voor een leider van cruciaal belang. Het kan zelfs het verschil maken tussen winnen of verliezen.
Dat geldt ook voor Hillary Clinton. Terugblikkend op de presidentsverkiezingen concludeert zij dat het gebrek aan een persoonlijk verhaal een van de belangrijkste elementen was waardoor zij haar verkiezingsnederlaag leed.
Wat Hillary Clinton ontdekte...
Wat ging er mis bij haar kandidatuur? Ze was toch de gedoodverfde winnaar van de presidentsverkiezingen? In haar boek What Happened maakte Clinton zelf een analyse van de fouten, de kritiek en de manier waarop ze verloor.
"In de politiek is een persoonlijk verhaal van het allergrootste belang", schrijft ze.
Maar voor zichzelf vond ze geen goede manier om dat verhaal te vertellen. Ze wilde bijvoorbeeld niet dat mensen haar zagen als de vróuwelijke kandidaat, maar als de béste kandidaat.
“Mijn verhaal, of de manier waarop ik het vertelde, was nooit een verhaal waarbij iedereen rechtop ging zitten. We snakken allemaal naar die adembenemende vertelling, dat ene korte zinnetje dat iets magisch over Amerika weer vast te leggen, iets dat je raakt en nooit meer loslaat. Zo’n verhaal heb ik niet.”
Zonder verhaal geen vertrouwen
Hillary Clinton had niet echt een persoonlijk verhaal dat liet zien waar ze voor stond en waarom ze in de dingen geloofde waarin ze zei te geloven. Dat gebrek aan een bezield verhaal werd haar uiteindelijk fataal bij de verkiezingen.
Kiezers rapporteerden dat ze niet wisten of ze haar wel konden vertrouwen. En ze zeiden ook dat ze niet goed wisten wie ze nou eigenlijk was. Hoewel ze al tientallen jaren een prominente rol speelde op het politieke toneel, hadden veel kiezers nog steeds niet het gevoel dat ze haar kenden.
We moeten je persoonlijk kennen
De meest effectieve leiders zijn mensen die hun persoonlijke verhaal een centrale rol laten spelen om duidelijk te maken wat belangrijk voor hen is. Die verhalen zijn van levensbelang om het vertrouwen te krijgen, bijvoorbeeld voor een verandering die op stapel staat.
Als we je niet kennen, kunnen we je ook niet vertrouwen. En dat vertrouwen is cruciaal, want zonder vertrouwen is ons bestaan onleefbaar. We hebben vertrouwen nodig in mensen, maar ook in de toekomst die ons nieuwe situaties voorschotelt.
Het gaat immers over technologie die we niet kennen. Over banen die voortdurend veranderen. Over immigranten die ons vreemd zijn.
En dat geldt ook voor organisaties
- Ze dienen niet alleen een oplossing te verkopen, maar ook mensen aan zich te binden.
- Ze moeten relaties opbouwen en onderhouden, samenwerkingsverbanden en co-creaties opzetten en in netwerken tot duurzame oplossingen komen.
- Partners, klanten en afnemers dienen niet alleen de oplossing te slikken, ze dienen er vooral ook in te geloven.
Het verhaal dat Hillary Clinton had moeten vertellen
Achteraf besefte Hillary Clinton dat ze wel degelijk een verhaal had. Een verhaal dat ze openlijker en trotser had moeten vertellen.
En dat is haar verhaal waarop ze als vrouw de ruimte kreeg om zich te ontplooien en de strijd die ze daarvoor gevoerd heeft.
Ze had erop moeten vertrouwen dat ze gewoon kon vertellen wie ze werkelijk is en hoe dat zo ontstaan is. Wie vertrouwen geeft, zal toewijding oogsten.
