Of je nu een persoonlijk blog hebt of voor een organisatie actief bent, laat zien wie je bent. Wees persoonlijk in je teksten.
Wil jij als blogger of schrijver je lezer een trigger geven om actie te ondernemen? En ben je benieuwd waarom dat vaak toch niet lukt? Ik ken je teksten niet, maar er is een dikke kans dat je een veel voorkomende fout maakt. De teksten zijn te algemeen en niet persoonlijk genoeg.
Je schrijft bijvoorbeeld:
We gunnen onszelf weinig momenten om even stil te staan bij waar we nu eigenlijk mee bezig zijn. En dus gaan we maar door.
Op het eerste gezicht zijn dat prima zinnen. En toch gaat het hier mis. Ze raken je lezer namelijk niet.
Persoonlijk schrijven is juist niet 'wij’ en ‘onze’ gebruiken in je teksten en andere vormen van communicatie. Want wie is ‘we’ dan eigenlijk? Je verschuilt jezelf achter een vage aanduiding.
Onbedoeld creëer je juist afstand tot je lezer. En dat is het laatste dat je wilt.
Schrijf liever vanuit jezelf.
En spreek je lezer direct aan met ‘je’ en ‘jou’. Wat ook niet werkt: een boodschap droppen zonder enige persoonlijke boodschap of eerst een connectie te maken met de ontvanger. Jouw lezer wil zich herkennen in de inhoud van je verhaal.
Bovenal wil je lezer weten of jij met dezelfde dingen worstelt.
Dus laat zien dat je precies begrijpt wat je lezer bezighoudt. Je hebt misschien zelf ook geworsteld met het onderwerp waar je over schrijft. Of je kent er een concreet verhaal over. Zoals dit verhaal over de dame met de hoed. Waar je lezer echt naar zoekt is het gevoel dat ie in hetzelfde schuitje zit als jij en ik.
Dan voelt de lezer zich geraakt.
Als je wilt dat je tekst beklijft, moet het dus persoonlijk zijn. En het gaat over emoties: wat jij voelt en wat je lezer voelt. Dan ontdekt je lezer bijvoorbeeld dat hij of zij wel wat milder mag zijn voor zichzelf, omdat hij dat ook in jouw verhaal herkent.
Maak bij alles wat je doet duidelijk dat de echte jij aan het woord is, en niet de gepolijste versie van jezelf. Leef en creëer je verhaal.
