Heb jij de opdracht gekregen om 'een rondje langs de velden' te doen? Dikke kans dat je geen idee hebt hoe je dat aanpakt. Toch heeft dit alles te maken met storytelling: luisteren naar verhalen en daar iets mee doen.
Via Instagram en Twitter kun je de grappige tekeningen volgen van @ambtenaardig. Elke tekening bevat typerende zinnen die ambtenaren vaak uitspreken.
Twee ambtenaren met wie ik laatst in gesprek was, vonden ze erg amusant. Schaterend scrolden ze op hun telefoon om de striptekeningen te becommentariëren.
Oh, deze is erg, zei de een. Laten we het eerst afpellen.
Deze is nog veel erger, antwoordde de ander grinnikend, een ander voorbeeld noemend.
Een man voegde zich bij dit duo en was nieuwsgierig waar zij zo’n lol om hadden. “Rondje langs de velden”, gierden ze. “Handen en voeten geven!”
Wat is dat dan, een rondje langs de velden, vroeg de man.
Hij bleek werkelijk geen idee te hebben.
“Nou, dat ambtenaren eerst gaan luisteren bij de mensen over wie het echt gaat”, legde een van de ambtenaren uit. “En dat ze dat dan eerst even tegen je aanhouden”, vulde de ander aan.
Aha, zei de man.
Op ministeries, provincie- en gemeentehuizen worden ambtenaren steeds vaker aangespoord om al die rondjes langs velden te doen. Het is nogal in de mode in overheidsland. Bestuurders roepen het graag. Alles voor contacten met de mensen waar ze het voor doen.
Maar al praten ze er wel over, ambtenaren weten eigenlijk nauwelijks hoe je dat precies doet, dat veldrondjeswerk. Liever trekken ze cirkeltjes op de eigen afdeling.
Je zou natuurlijk naar verhalen kunnen luisteren, denk ik dan.
Boeren die zo te hoop lopen tegen de stikstofmaatregelen, zouden die wel eens hun verhaal hebben kunnen delen met de ambtenaren?
Dus ambtenaren en bestuurders, als je wilt weten hoe je dat veldwerk aanpakt, dan heb ik wel een aantal goede tips om verhalen toe te passen.
In jullie taal: storytelling helpt om het handen en voeten te geven.
Schiet maar wat in.
