Ga mee naar ons huis in de Ardennen, zei mijn vriendin Jennifer op een mooie lente-avond tegen mij. Het is wel nogal avontuurlijk, zei ze er achteraan. Het huis is namelijk nog niet afgebouwd. En trouwens, er is ook geen stromend water, geen elektriciteit en geen wifi.
Geen wifi, dat leek me niet zo'n probleem. We zouden wel van het 4G-netwerk gebruik kunnen maken.
En stromend water? Ach, we konden douchen in een nabijgelegen huis en de wc doorspoelen met water uit de rivier.
Elektriciteit vond ik een groter knelpunt. Hoe houden we dan onze laptops aan de praat? Gelukkig had haar partner daar slimme oplossingen voor. Bij onze aankomst stonden er twee loeizware accu's klaar, die ons de benodigde stroom leverden.
Er was ook een koelkast aangesloten, maar dat trok de accu niet. In een van de eerste nachten werden we wakker door een doordringende piep, omdat de accu bijna leeg was.
Ondertussen werkten we hard.
Zelfs zo intensief dat we onze koud geworden voeten niet meer voelden.
Pas toen Jennifer de gaskachel erbij pakte, warmden we weer wat op. 's Avonds aten we erwtensoep bij de kachel.
Met het uitzicht op de Ourthe kwamen ook de ideeën op gang. Ik had mijn boek al anderhalf jaar in de wachtstand staan, omdat ik niet meer wist hoe ik ermee verder moest. Weliswaar was ik al enkele keren opnieuw begonnen, maar een echt plan waar het over moest gaan had ik nog steeds niet.
Een speels leven, trends, storytelling...
Misschien moesten het wel drie verschillende boeken worden, zei ik nog, vlak voor ons vertrek naar de Ardennen.
In het bos vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Ik voeg allerlei bestaande stukken bij elkaar. De eerder geschreven stukken blijken goed te matchen met blogs en andere nieuwe stukken. Ook mijn eerdere interviewserie met werkgelukzoekers kan ik heel goed gebruiken.
Verrassend hoe alles ineens klopt!
Onze samenwerking blijkt bovendien heel vruchtbaar. We schrijven allebei een boek dat onze eigen persoonlijke geschiedenis raakt. Na enkele dagen vloeien onze thema’s steeds meer in elkaar en weten we elkaar tot meer diepgang te inspireren.
Betekenisgeving van ons langere leven
Super voldaan voel ik me over de stroom aan ideeën die hier op gang komt. Ik weet nu ook wat het grote thema is van mijn boek: betekenisgeving van ons langere leven en de vormgeving van je eigen toekomstverhaal.
Een boek schrijven is een soort bevalling, met de bijbehorende worstelingen, twijfels en angsten.
Maar als het ‘kind’ er eenmaal is, ben je heel gelukkig.
