Je hebt ondernemers en experts die graag roeptoeteren over hun prestaties. Ze zeggen: 'Kijk eens wat ik heb bereikt! Mijn grootste doorbraak... Mijn spectaculaire succes!'
Maar als je bent zoals de meeste mensen die ik begeleid, doe jij precies het tegenovergestelde. In jouw verhaal schittert de persoon voor wie je het allemaal doet. Je geeft je deelnemers, klanten of collega's de kans om te shinen, terwijl je eigen rol onderbelicht blijft.
Daar heb je verschillende redenen voor:
- Omdat het voor jou ongemakkelijk voelt.
- Omdat het 'echt niet om jou draait'.
- Omdat het allemaal niet zo interessant lijkt wat jij doet.
Dit is echter een misverstand. Het draait niet om het delen van succesverhalen, want die scheppen afstand.
Wat je wel wil bereiken, is nabijheid.
Daarvoor hebben mensen een diepere connectie met jou nodig. Mensen willen zich met jou identificeren en jouw visie herkennen.
Voor leiders, professionals of ondernemers met een visie wordt het steeds belangrijker dat je echt inspireert en mensen in beweging zet. Als je je publiek niet kan intrigeren met een persoonlijk verhaal, krijg je op termijn niets voor elkaar.
Dit geldt ook voor degenen die al met je samenwerken. Ze willen namelijk voelen dat ze de juiste keuze hebben gemaakt.
Wees daarom gerust trots op je expertise en ervaring (want die heb je), maar deel ook verhalen van achter de schermen. Denk aan een situatie waarin je ernstig twijfelde. Of een persoonlijk verhaal waarin je er ineens helemaal alleen voor stond.
Zo hoorde ik laatst het verhaal van een vrouw die zich inzette voor betere watervoorzieningen in India. Ze wilde echt het verschil maken voor de lokale bevolking.
Maar bij haar vertrek een paar jaar later, leek het alsof ze met haar inspanningen nauwelijks een steen had verplaatst. Ze voelde zich eenzaam en mislukt. Was al haar werk voor niets geweest?
Dit was voor haar een kwetsbaar moment, omdat ze hiermee haar onzekerheid liet zien aan haar collega's.
Maar haar collega's hingen aan haar lippen. Ze waren bovendien nieuwsgierig hoe het verder ging.
Na tien jaar keerde ze terug in India. Daar ontdekte ze dat ze wel degelijk een rimpeleffect had veroorzaakt met haar aanpak. Op allerlei plekken waren alsnog watervoorzieningen aangelegd. Er waren bovendien allerlei nieuwe banen ontstaan.
Haar ervaringen inspireerden haar collega's. Haar naaste collega’s waren zelfs ontroerd, want zij herinnerden zich nog precies hoe ze had geploeterd om de watervoorzieningen van de grond te krijgen.
Dus, als je een diepere connectie wil opbouwen, deel dan jouw reis, inclusief hoogte- en dieptepunten. Laat je menselijkheid zien en inspireer anderen om hetzelfde te doen.
