Dit jaar geen herfstbladeren (en andere clichés)
De clichés vallen weer als kleurige bladeren uit de bomen. De ene na de andere schrijver van nieuwsbrieven, blogs of editorials grijpt het najaar aan als opstapje.
Doe jij aan herfststukjes?
Gekke vraag misschien, maar op dit moment vallen de clichés weer als kleurige bladeren uit de bomen. Binnenkort raken we ook overspoeld met paddenstoelen als opstapje voor blogs, nieuwsbrieven of editorials.
Als je er eenmaal oog voor hebt, signaleer je die herfststukjes overal.
In een nieuwsbrief las ik deze:
Nu de eerste bladeren kleuren en de regen gestaag naar beneden valt, lijkt het echt tijd om afscheid te nemen van de zomer.
Of deze:
De avonden worden langer, de bomen kleuren, de herfst is gearriveerd. Tijd voor een update van ons trainingsaanbod.
Is dat erg?
Nou, er vallen bladeren. Geen doden of gewonden.
Maar de teksten worden wel saai. En behoorlijk zinloos, want met clichés sus je je lezer in slaap. En dat terwijl jij wil dat jouw tekst: gelezen wordt. Wel het minste als je een missie hebt of een ideaal met de wereld wil delen.
Neem het je lezers niet kwalijk dat ze afhaken, want hun breinen doen aan energiebesparing. Dat brein labelt herfststukjes als ongevaarlijk en dus als niet relevant. Daarmee komt ook de rest van de tekst niet binnen.
Het is aan jou om je teksten spannend, fris en uitdagend te maken.
Gooi de voorzichtigheid overboord. Vergroot iets eigenaardigs uit dat niemand anders doet. Maak het persoonlijk.
Want teksten gevuld met je eigen persoonlijkheid, doen het veel beter. Ze lezen lekker en maken de lezer nieuwsgierig.
Geniet ondertussen volop van vallende bladeren. En laat die herfststukjes in je teksten achterwege.
