Attractiepark De Efteling pakt zijn attracties helemaal verhalend aan. Het past in een trend om van events en attracties een totaalbeleving te maken. Met uitgekiende kippenvelmomenten.
De Python met een hoofdletter, dat kan maar over één ding gaan. Inderdaad, die bedoel ik. Gaat er bij jou dan ook een kleine siddering door je heen?
Begin jaren tachtig baarde de Efteling veel opzien met de aanleg van deze spectaculaire roller coaster, die tieners en ander ouder publiek naar het park moest trekken.
Ik was een van die tieners, want ik woonde vlak bij het park.
In de Python word je tergend langzaam omhoog getrokken om vervolgens maar liefst vier keer over de kop te gaan. In die tijd was dat een ongekende ervaring.
Mijn vuurdoop herinner ik me nog als de dag van gisteren. Ik kan het zelfs nog steeds voelen in mijn lijf. In de jaren daarna bouwde de Efteling nog meer spannende attracties, zoals Schipschommel Halve Maen en wildwaterbaan Piraña.
Het was een grote verandering. Ineens was de Efteling niet meer alleen het domein van dommelende Doornroosjes en dansende elfjes, maar ook van adrenaline-opwekkende attracties met veel gegil en gespetter.
De tieners kwamen er inderdaad massaal op af.
Toch besloot de Efteling de koers enkele jaren later alweer te verleggen. Want vanaf 1986 keerde het park weer terug naar de vertrouwde sprookjes. Alle nieuwe attracties kregen voortaan een verhalend karakter, passend bij het Efteling-DNA.
Bij iedere attractie voeren de ontwerpers de verhalende manier van kijken tot in de kleinste details door. Van het spectaculair vormgegeven entreegebouw tot pannenkoekenhuis, van slingerend wandelpad tot Holle Bolle Gijs, alles staat in het teken van sprookjes en andere verhalen. Voor de Efteling zijn verhalen een serieuze zaak.
De Efteling doet er alles aan om een spanningsboog aan te bieden met diverse kippenvelmomenten.
Hoe uitgekiender, hoe beter. Dat past bij de storytelling-trend om bezoekers een totaalervaring te geven, wat ook steeds vaker zichtbaar is bij congressen, musea en events. Juist door die geprikkelde emoties worden er herinneringen gecreëerd.
Die herinneringen worden bovendien massaal doorverteld, gedeeld op sociale media en vastgelegd in foto’s, die tientallen jaren in plakboeken vereeuwigd blijven. Het zijn dus ook nog eens verhalen met grote plakkracht.
En de Python?
Die staat er nog steeds, al kleeft er in tegenstelling tot de meeste andere attracties geen specifiek verhaal aan. Elke keer maakt een nieuwe generatie kennis met zijn draaiende wurggreep.
De spectaculaire attractie van toen is daarmee nu zélf een verhaal geworden. De Python bezorgt mensen een piekervaring, die onderdeel is geworden van het collectieve geheugen van Nederlanders.
Wat kun jij hiermee?
Als jij graag stukken schrijft of klanten helpt, bied jij je lezers of klanten dan ook een belevenis waarbij alle details als een groter verhaal op elkaar afgestemd zijn?
Zit er een verhaallijn in? Lever je piekervaringen en/of kippenvelmomenten? En hoe zit het met het creëren van een blijvende herinnering?
