Je hebt enorm je best gedaan op je tekst, maar je ontvangt geen enkele reactie. Geen commentaar, geen app-berichten en al helemaal geen complimenten. Heel irritant. Maar belangrijker nog: hebben je lezers je verhaal eigenlijk wel gelezen?
Misschien herken je het: je hebt lang gezwoegd op een artikel of ander stuk tekst over een onderwerp waarin jij de expert bent. Je hebt geschaafd, gepolijst en gewreven, totdat het stuk helemaal glanst. Eindelijk verstuur je het naar je eindredacteur of druk je zelf op de publicatieknop.
Als de letters eenmaal zwart op wit staan, blijft het angstwekkend stil. Je ontvangt geen enkele reactie op je publicatie, of dat nu een vakartikel is, een voorwoord of een blog.
Oef, dat doet pijn. Je gedachten gaan meteen ratelen. Was al dat geploeter wel de moeite waard?
Je hebt je tekst immers geschreven omdat je iets belangrijks te melden hebt. Bijvoorbeeld om je ideeën verspreiden onder een grotere groep mensen of om anderen te inspireren met jouw visie.
Herken je deze situatie?
Weet dat je niet de enige bent die vrijwel nooit iets hoort van zijn lezers.
Niet zo vreemd, want lezers worden gebombardeerd met een overvloed aan informatie. Ze moeten voortdurend kiezen wat ze lezen, waar en hoe. En àls ze je stuk al lezen, doen ze dat vaak snel, met een scannende blik.
Ze hebben weinig tijd (net als jij) en kiezen voor gemak. Een reactie geven kan al behoorlijk veel moeite kosten.
Hoe krijg je die lezersreacties dan wel voor elkaar?
Je stuk heeft in ieder geval iets prikkelends nodig, dat je lezer uitnodigt om niet alleen te beginnen aan het stuk, maar ook dóór te lezen.
Vaak zijn dat onderwerpen die direct bij hun eigen behoeften en gevoelens aansluiten. Hun levens worden er beter van. Mooier, gezonder, veiliger, interessanter of waardevoller.
Wil je je lezers inspireren, dan dien je je lezers hoop aan te reiken. Hoop op dat betere leven. Of een nieuw perspectief waar ze zelf nog niet aan gedacht hebben.
Doe dat op zo'n manier dat je lezers het ineens concreet voor zich zien. Plings in hun hoofd. Als je dat voor elkaar krijgt, dan heb je je lezers bij de kladden.
Hierbij vijf essentiële ingrediënten voor je tekst, zodat lezers jouw verhaal voortaan wél lezen:
1. Houd het simpel
Vertel slechts één verhaal en houd het zo simpel mogelijk. Des te groter is de kans dat je boodschap beklijft.
2. Maak het concreet
Vermijd abstracte begrippen als functionaliteit, efficiency of implementatie. Schilder liever concrete voorbeelden en gebruik uitgekiende details die het plaat je tot leven wekken.
3. Lever hartversnellers
Gevoelens in een verhaal pikken we heel gemakkelijk op, omdat onze hersenen ingesteld zijn op emoties. Voordat we iets willen, moeten we het eerst voelen.
Laat daarom het hart van je lezers sneller kloppen. Roep verontwaardiging op, maak je lezers aan het lachen of tover glimlachjes op hun gezichten.
4. Doe iets verrassends
Iets onverwachts trekt onmiddellijk onze aandacht en dwingt ons om verder te lezen. Het haalt ons uit onze dagelijkse routine en blijft haken in ons geheugen. Ook het achterliggende idee onthouden we daardoor beter. Dus verwerk een onverwachte wending in je artikel. Zet je lezers even op het verkeerde been.
5. Geef open eindjes
Stel vragen aan je lezer en bied zo nu en dan welbewust open eindjes aan. Hiermee maak je het spannend en prikkel je je lezer om verder te lezen. Een open einde maakt je lezer onweerstaanbaar nieuwsgierig naar het vervolg. Dat levert zelfs breinpijn op: of hij nou wil of niet, hij voelt zich pas van die pijn verlost als hij het antwoord weet.
Door storytelling toe te passen gaan deze vijf punten eigenlijk al vanzelf, want het verhaalformat heeft al deze elementen van nature in zich. Verhalen bevatten vaak een verrassend element en gaan over emoties. Ze maken daarmee ingewikkelde onderwerpen behapbaar.
Kijk eens hoe je deze ingrediënten de volgende keer toevoegt aan je vakartikel of blog. En wacht daarna af welke reacties je dan ontvangt.
Laat je het me weten?
