Losse ideeën genoeg, maar hoe maak je daar een geheel van?
Ken je dat, al die losse ideeën in je hoofd?
En dat je er uiteindelijk toch niet uitkomt wat je er precies mee wilt doen? Ik had tientallen verschillende ideeën voor het boek dat ik wilde schrijven. Elke keer kwamen er weer nieuwe ideeën aanrollen, alsof het knikkers waren.
Maar ik kwam er niet uit. Ik was tweeënhalf jaar bezig aan het schrijven van het boek. In die periode lag het werk anderhalf jaar lang zelfs volledig stil.
Helemaal stil?
Bij nader inzien niet. In die periode heb ik al die invalshoeken doorkneed.
Ik heb me het onderwerp nog meer eigen gemaakt. Dat kost tijd.
Mijn boek Jongleren met Vermicelli - creëer en leef je verhaal is uiteindelijk een bonte mix geworden van heel veel thema’s en vakgebieden: filosofie, coaching, schrijftechnieken, literatuur, psychologie, creatief en narratief denken, breinwetenschap, trendanalyse, toekomstige ontwikkelingen rondom werk en leven...
Het hoeft helemaal niet één thema te zijn dat je uitdiept. De meerwaarde zit namelijk ook in het bijeen brengen van veel verschillende invalshoeken, die samen een nieuwe veelkleurige knikker vormen.
Losse ideeën vormen zo een krachtig geheel.
Worstel jij ook met zoiets? Misschien ben je wel een multipassionate: mensen die meerdere dingen (tegelijkertijd) geweldig vinden en zich niet graag beperken tot één aandachtsgebied of idee. Net als ik.
Je mag erop vertrouwen dat het boek (of de andere uitvoering van je project) al ergens bestaat. Je hoeft het alleen maar bij elkaar te brengen op de manier dat het voor jou klopt: van losse flodder naar verpletterend goed idee.
Blijf erin geloven, ook als het heel veel tijd vraagt.
