"Voor jou is het makkelijk", verzuchtte een klant laatst tegen mij. “Als ik zo kon schrijven zoals jij, dan zou ik ook daar helemaal mijn vak van maken.”
Als je een duidelijk talent hebt dat als een glow in the dark eruit springt, dan is het glashelder waar je voor moet gaan. (Voor ‘talent’ mag je ook ‘zone of genius’ invullen of desnoods het vermaledijde woord ‘passie’.)
Maar wat als je dat talent niet zo scherp ziet? Of als je er hoogstens algemene woorden aan weet te geven, zoals ‘ik werk graag met mensen?’
Hoe leef je dan naar wat voor jou echt belangrijk is en leid je niet langer een leven op de warmhoudpit?
De klant die mij hierover aansprak, zag voor zichzelf die talenten eigenlijk niet. Weliswaar had ze een goed lopend boek geschreven, toch had ze niet het gevoel een bijzondere prestatie te hebben geleverd.
Ze dacht dat ze scherper moest kiezen om een helder verhaal te hebben over zichzelf.
Dat ze òf voor zichzelf ging beginnen, òf ergens in loondienst. Dat ze òf financiële zekerheid zocht òf het avontuur kon aangaan. Dat ze òf meer veiligheid wilde òf haar vleugels uit ging slaan.
Mensen vallen bovendien snel terug op hokjes, systemen en vage bewoordingen als ze zichzelf karakteriseren. Dan zeggen ze dat ze een verbinder zijn. Of dat ze typisch rood zijn, of blauw of een andere kleur van de regenboog.
Maar ook al weet je jouw hokje, dan kwispel je nog niet meteen als een jonge labrador door het leven.
En... ben jij wel in een hokje te stoppen?
Als ik naar mezelf kijk heb ik inderdaad een schrijftalent. Maar heb nog tientallen andere verlangens, wensen, vaardigheden, mogelijkheden en kansen en houd ervan om telkens weer nieuwe dingen uit te proberen. Jongleren met mijn eigen vermicelli, ik weet er alles van :).
Kiezen, het lijkt bijna onmogelijk.
Wat ik dan doe: een nieuwsgierige houding aannemen, ook als de twijfel toeslaat. Het doel is niet om een nieuwe sluiproute te vinden om je definitief aan de wereld te presenteren, maar te zoeken waar je eigenlijk (voor) staat en wat boven komt drijven.
Danae Bodewes heeft een fantastisch boek geschreven met de titel Schaamteloos nieuwsgierig. Zij stelt dat je hersenen het beste gedijen bij een matige hoeveelheid onzekerheid. Daarvan krijg je een stoot noradrenaline die je alert maakt, focus geeft en je geheugen voorbereidt om belangrijke nieuwe informatie op te slaan.
Enige onzekerheid helpt je dus vooruit.
Wakker daarom met die twijfel je nieuwsgierigheid aan.
Voor mijn klant was het een geweldige ontdekking dat ze niet hoeft te kiezen tussen verschillende talenten, maar dat ze gewoon mag uitvinden wat nu het beste past.
Daarvoor sluit ik me aan bij Aretha Franklin, die I am every woman zong. Je bent niet het ene of het andere, je bent het allemaal.
Dat geldt ook voor jouw verhaal, dus dans er niet langer omheen. You're every (wo)man.
