Houd jij net als ik van lezen? Hoe is jouw leesgedrag dan te typeren in een werkwoord? Reflecteren? Dieplezen? Ontmoeten?
Voor mij is lezen vooral schatgraven.
Als je mij loslaat in een boek ga ik op zoek naar diepere lagen, mooie inzichten en taalschatten. Ik ben een patronenzoeker, antwoordde ik aan boekenliefhebber Harm Klifman, die me interviewde voor zijn website Blij met een Boek - het raadsel leesplezier.
Je leest het interview hier (met mijn boekentips!): Ik ben een patronenzoeker
Boeken kunnen me helemaal omver blazen.
Het eerste serieuze boek waar ik van ondersteboven raakte, was Het Stenen Bruidsbed van Harry Mulisch.
Dit boek bevatte zoveel mythologische en symbolische betekenissen, dat het eigenlijk een soort puzzelboek was. Dat je op zo'n gelaagde manier een boek kon schrijven, opende voor mij als scholier een geheel nieuwe wereld.
Nu heb ik een andere kijk op dit boek (want behoorlijk protserig en gekunsteld), maar Het Stenen Bruidsbed was wel dé aanleiding om Nederlands te gaan studeren. Dankjewel Harry!
Daarna ben ik jarenlang in de ban geweest van het werk van Hella Haasse, die ik ook persoonlijk heb mogen interviewen. Een fascinerende vrouw die met haar belezenheid, wijsheid en verbeeldingskracht een groot rolmodel voor mij was. Ook zij was een onderzoeker van patronen.
Niet alleen je boekenkeuze zegt iets over je persoonlijkheid, je leesgedrag doet dat ook.
Ik lees in vlagen van boekverbijstering.
Rond de eeuwwisseling werkte ik als politiek verslaggever op het Binnenhof. In deze roerige periode (met de opkomst van Pim Fortuyn) las ik alles wat er maar te krijgen was over de Nederlandse politiek. Beschouwingen, biografieën, politieke sleutelromans.
Dat zegt ook iets over mijn leesgedrag: ik bijt me vast in een bepaald onderwerp. Na enige tijd laat ik het ook helemaal weer los. A la Picasso heb ik ooit een Chinese Periode gehad, maar ook een Plantaardig Tijdperk waarbij ik alles las over geneeskrachtige planten en kruiden.
Boeken zijn de richtingaanwijzers in mijn leven. Vaak bivakkeer ik in meerdere boeken tegelijkertijd, wat vaak interessante dwarsverbanden oplevert. En soms is een boek het gewoon niet en verhuist hij naar de mini-bieb.
En dan nog een boekbekentenis...
Amerikaanse managementboeken beginnen vaak met uitgebreide anekdotische verhalen om een 'les' te illustreren. Hoewel ik gek ben op verhalen, vind ik dit soort anekdotes vaak een doorzichtig trucje om de lezer te paaien.
Ongeduldig blader ik door totdat het beschouwende gedeelte weer begint. Behalve een patronenzoeker ben ik dus ook een diagonale snellezer.
Nu ben ik benieuwd wat voor een soort lezer jij bent en wat dat over jezelf zegt. Doe jij aan zelfhulpboeken-hulp? Laat jij je opslorpen in nieuwe werelden? Of diep jij als een parelvisser graag mooie zinnen op?
