Onder de schrijversnaam Mindel Blokhuizen publiceert Loes de Blok sinds 2012 haar persoonlijke Schrijfblokjes. Een selectie van haar eerste blogs heeft ze enkele jaren geleden gepubliceerd in haar boek ‘Een warme arm om je heen’. Sinds 2020 is ze een van mijn klanten. In dit interview vertelt ze wat schrijven voor haar betekent.
Loes, hoe ga jij te werk bij het schrijven?
“Schrijven werkt voor mij heel goed om me te uiten. Ik ben lang ontstellend vaag geweest in mijn reacties. Vanaf mijn dertigste heb ik geleerd om duidelijker te worden.
Toch denk ik vaak achteraf ‘dàt had ik moeten zeggen’. Als ik toevallig iets tegenkom in mijn omgeving, gaat het in mijn hoofd zitten en blijft het in mijn achterhoofd hangen. Een woord of een gedachte bijvoorbeeld.
Op een zeker moment moet ik gaan zitten om het op te schrijven. Ik ga zitten met de eerste zin in mijn hoofd. Al schrijvend vorm ik mijn mening en volg mijn associaties.
Vaak is niemand meer verwonderd over wat eruit komt dan ikzelf. En toch klopt het. Er een afgerond geheel van maken, dat is de uitdaging.”
Waarom is schrijven belangrijk voor jou?
“Ik ben blij als ik een stuk kan schrijven met een kleine boodschap en kwinkslag erin. Ik was de oudste van vijf kinderen in ons gezin en was mede-verantwoordelijk voor de opvoeding van mijn broers en zussen. Ik denk dat ik daarom nog steeds mensen iets wil meegeven. We zijn helaas kinderloos gebleven.
Nu kan ik aan de lezer boodschappen doorgeven in plaats van dat ik dat kwijt kon in de opvoeding van kinderen. Ik vind het erg belangrijk om reacties te krijgen, want ik ben erg benieuwd wat lezers uit mijn stukken halen. ‘Jij schrijft op wat ik wel eens denk’, zeggen ze wel eens. Die herkenning doet me goed.”
Wat is voor jou het lastigst bij het schrijven?
“Op een gegeven moment kwam ik vast te zitten bij het schrijven. Ik vond de blogs ‘te veel van hetzelfde’. Ik kreeg nauwelijks nog reacties op mijn schrijfwerk. Dat vond ik heel jammer. Daarom heb ik jou ingeschakeld als schrijfcoach.
Een verhaal moet kloppen, maar soms zie ik het zelf niet meer. Bij een blog over ‘moeten genieten’ kwam ik er niet helemaal uit. Jouw prikkelende vragen hielpen me enorm om het toch goed te verwoorden wat ik bedoel. Als ik er woorden aan heb gegeven voel ik me opgelucht. Dan heb ik mijn ei gelegd.”
Je bent de laatste tijd weer flink aan het schrijven. Welke blog heeft je het meest gedaan?
“Mijn blog In Zorg heeft ontstellend veel goede reacties en daadwerkelijke hulp opgeroepen. Van mensen van de thuiszorg en de psycholoog, maar ook van mensen die me amper kennen.
Het blog ging over de hel waar mijn partner en ik doorheen gingen, omdat we tijdelijk helemaal afhankelijk waren geworden van de zorg. Het was een noodkreet. Door dit op te schrijven kreeg ik weer lucht en ruimte.”
Wat levert schrijven jou op?
“Dat mijn mijmeringen met een boodschap aanslaan en reacties oproepen, heeft me heel erg veel goed gedaan. Het mooiste dat schrijven me opgeleverd heeft is erkenning en waardering. Dat mensen me accepteren en zichzelf herkennen in mijn mijmeringen.
Dan ben ik van betekenis. Ik plant een zaadje dat wortel kan schieten. Ik word gezien.”
