Laatst zag ik een expositie over David Bowie over de totstandkoming van zijn opvallende visuele stijl. Daar ontdekte ik dat de hoes van zijn iconische album Heroes niet een uitgekiend ontwerp was, waarover allerlei specialisten hadden meegedacht.
Het was eerder een wonderlijke toevalstreffer.
Het begon allemaal in 1972, toen Bowie voor het eerst een ontmoeting had met de Japanse fotograaf Masayoshi Sukita. Ze hadden bij hun eerste fotosessie een mooi woordeloos contact.
Dat had verbluffende beelden opgeleverd van Bowie in excentrieke outfits.
In maart 1977 zagen ze elkaar opnieuw in Tokyo, waar David Bowie samen met Iggy Pop rondtoerde. Bowie had inmiddels een ommezwaai gemaakt in zijn presentatie: veel stoerder en strakker dan daarvoor.
Ze hielden een fotoshoot van een uur, waarbij Sukita en Bowie samen wat dingen uitprobeerden. Zo gooide Bowie zijn strakke kapsel in de war. Hij probeerde lukraak wat armposes uit.
Sukita schoot tijdens dit uur zes filmrolletjes vol. Het resultaat sprak Bowie zo aan dat hij later een van de foto’s uitkoos voor de cover van zijn album Heroes.
Dat album werd uitgebracht in oktober van dat jaar en luidde voor Bowie een nieuwe periode in met een uitgesproken stijl, zowel visueel als muzikaal.
Het was de foto met de stijve armposes.
Deze foto (rechtsboven) straalde een krachtige visuele stijl uit die precies paste bij Bowies nieuwe muzikale richting.
Achteraf.
Over deze coverfoto wordt overigens ook gezegd dat het verwijst naar het schilderij Roquairol van Erich Heckel, een van de schilders van de Duitse expressionistische kunststroming 'Die Brücke'.
Het vinden van een precies passende stijl kan een lastige zoektocht zijn, zowel de beeldtaal als je taalgebruik. Maar het kan ook in het creatieve proces ontstaan, door een ongedwongen benadering.
Een van mijn klanten schreef laatst dat ze het schrijven van haar persoonlijke ‘over-mij’-verhaal voor haar website een enorme worsteling vond.
Ze was volkomen vastgelopen. Dit was ‘voor het echie’ en dat maakte het voor haar vreselijk spannend.
Maar midden in de nacht kwamen ineens de juiste woorden tot haar. Om 3 uur ‘nachts stuurde ze me haar nieuwe versie. En het was een geweldige tekst!
Een toevalstreffer? Of had het ergens anders mee te maken?
Het helpt om afstand te nemen en het even te laten rusten.
Ook prikkels van buitenaf helpen je vaak om ‘het’ ineens te zien.
- Iemand die op een andere manier kijkt naar jou of je werk.
- Omdat je een andere invalshoek krijgt door iets wat je onderweg tegenkomt
- Of iemand die jou verrassende vragen stelt waar je zelf nooit opgekomen was.
Het enige wat je hoeft te doen is nieuwsgierig op weg te gaan, materialen te verzamelen en het geheel een poosje te laten sudderen. Het kan haast niet anders of jouw stijl, jouw signatuur of jouw slogan dienen zich vanzelf aan.
Niet omdat je het gepland hebt. Maar omdat het ineens klopt.
Bron: Snapgalleries
