Voor je website, pitch of je presentatie heb je een persoonlijk verhaal nodig: een verhaal waardoor mensen weten wie jij bent en hoe ze met je kunnen samenwerken. Maar dat gaat niet altijd goed. Hier lees je de meest gemaakte fouten.
"Wil jij mijn websiteteksten eens bekijken?" Regelmatig krijg ik die vraag voorgelegd van ondernemers die de moed hebben gevonden om hun website op orde te brengen. En dat doe ik met liefde!
Helaas zie ik vaak ondernemers die met hun verhaal de plank misslaan.
Maak jij ook een van deze fouten in je teksten op je website?
1. Te onpersoonlijk
De bio op veel websites is vaak een uitgeschreven CV of bestaat uit opsommingen van opleidingen en methodes. Saai om te lezen en zeker niet motiverend. We leren je nauwelijks kennen. En daardoor blijft er een afstand bestaan.
Het is net als bij een ontmoeting: je kunt pas iets voor elkaar betekenen als je elkaar wat gunt. Maar dan moeten ze jou als mens eerst wel leren kennen, inclusief je persoonlijke kanten.
2. Te veel successen
Misschien deel je wel een persoonlijke ervaring, maar richt je je alleen op de succeskanten van dat verhaal. Het resultaat is vaak niet zo geloofwaardig. We geloven namelijk niet dat succes zomaar komt aanwaaien.
Ook hier kan je lezer zich niet mee verbinden. Een gemiste kans.
3. Te weinig betekenis
Soms vertel je wel een verhaal, maar blijft het hangen wat een lezer daarmee aan moet. Je vertelt bijvoorbeeld over die ene keer dat je ging abseilen. Je vertelt over de angst waarmee je over de rand stapte, al je aarzelingen en hoe je uiteindelijk toch de diepte inging.
Op zichzelf is dit een goed verhaal, bijvoorbeeld om je lezers duidelijk te maken hoe je de angst voor iets nieuws kunt overwinnen. En zeker spannend opgeschreven.
Alleen: je lezer legt niet zelf onmiddellijk het verband tussen jouw angst voor abseilen en zijn eigen angst om een besluit te nemen.
Misschien is je lezer zich niet eens bewust van die angst. Je lezer moet te veel inspanningen leveren om de bedoeling te begrijpen.
Als verteller zul jij die link moeten leggen, anders heeft je geweldige verhaal geen betekenis. Je lezer wil snel weten waar jij van bent en niet allerlei zijpaden bewandelen. Vooral wil hij ook graag snel weten bij wat voor soort problemen hij jou kan benaderen.
En dat betekent voor jou maar één ding: een verhaal leveren waarbij jij ook heel helder de betekenis duidt.
4. Te ongeloofwaardig
Een ander veelvoorkomend knelpunt: te veel problemen in het persoonlijke profiel. Zo lezen we vaak hoe de schrijver ooit diep in de put zat. Er volgt een tranendal met faillissementen, een slechte jeugd, dyslexie of een andere handicap, kansarm, mishandeling, noem maar op.
Maar ineens gebeurde er een wonder. De schrijver ontdekte een wonderbaarlijke methode, een fabelachtig product of een toverstaf waardoor het geld nu binnenstroomt en hij of zij talrijke mensen uit de penarie helpt.
In mijn ervaring werkt het niet op die manier.
Er zijn geen wonderen waardoor de wereld er ineens anders uitziet. Wie ergens mee worstelt, blijft daar vaak lange tijd tegenaan lopen. Vaak blijkt dat het hele verhaal vooral bedoeld is om jou iets te verkopen. Want aan het einde van het dramatische liedje word je naar het beloofde land geleid waar alle problemen opgelost worden. Jammer, jammer, jammer.
Verhalen gaan wat mij betreft juist over vertrouwen opbouwen. Geloofwaardigheid is daarbij het allerbelangrijkste wat je te bieden hebt. En dat gaat niet samen met opgeklopt drama.
5. Te zielig
Aanvankelijk lijkt het bij deze variant alsof je met fout nr. 4 te maken hebt: je voert als schrijver een tranendal op. Zo groots en meeslepend in zijn ellendigheid dat je je afvraagt wie in hemelsnaam zo'n lamlendig verhaal uit zijn pen heeft weten te persen.
Dit is het verhaal waarin het ego alle ruimte krijgt en dat alleen maar bedoeld is om medelijden op te wekken.
Gek genoeg kom ik deze variant in de praktijk zelden tegen.
Als het al een zielig verhaal is, dan is de uiteindelijke betekenis van het verhaal meestal dat de hoofdpersoon een weg uit de blubber omhoog heeft gevonden. En daarmee is het 'zielige verhaal' vooral een verhaal van veerkracht.
Hierbij geef ik je juist een ander soort advies dan bij de vier vorige punten. Wees niet bang dat je als ‘te zielig’ afgeschilderd wordt. Wat jij als zielig betitelt, is vaak juist een persoonlijk verhaal dat mensen heel graag willen lezen. Het verklaart namelijk waarom je doet wat je doet, inclusief de emoties die daarbij horen.
Deel verhalen die alleen door jou verteld kunnen worden.
En bedenk dat het altijd op jouw eigen manier mag, met jouw humor, gekkigheden en andere eigen stijlelementen.
Spannend geschreven: ja graag. Maar je hoeft er heus geen tranentrekker van te maken als jij dat niet wilt. Het mag ook feitelijk zijn, of grappig of meeslepend.
Blijf bij jezelf. Hoe dan ook ben jij de baas over je eigen verhaal.
