Geen ‘zo hoort het nu eenmaal’ voor ons. Wij waren van plan om lang en gelukkig bij elkaar te blijven, maar dan zónder trouwerij.
Huwelijksfeesten vonden we namelijk behoorlijk suf. Al dat opgeprikte gedoe.
Die geijkte verpichtingen.
De grootste horror: een fotograaf die het Taart Moment tot in de puntjes regisseerde voor de volmaakte foto. Onze oplossing was een standaard samenlevingscontract om alles netjes te regelen.
En daarmee was het basta.
En toch… trouwden we niet lang daarna. Met een receptie, een boeket én een spectaculaire taart met palmboompjes en een strand van marsepein.
Wat was er in de tussentijd gebeurd?
De eerste inspiratie kwam uit een reportage over een stel dat hun huwelijksfeest georganiseerd had op Terschelling. Helemaal in eigen stijl, op blote voeten in de natuur. En met veel cranberries die de eilanders toevoegen aan alles wat gegeten of gedronken kan worden.
In dit millennium reist de helft van de huwelijksparen naar een speciale locatie in het buitenland. Maar voor mij was het de eerste keer dat ik iets hoorde over een trouwlocatie op een geheel zelfgekozen plek.
Door dit verhaal zag ik het ineens: een bruiloft kon ook een hoogst persoonlijk feestje zijn. Een partijtje waarbij je zelf de feestslingers ophangt.
Alles in eigen hand, dat gaf ons een enorme zwieper voorpret.
Met veel plezier organiseerden we een feest in Caribische stijl met directe familie en dierbaarste vrienden. In een romantisch hotel, waar alle gasten konden blijven slapen.
Kleinschalig en zeer saamhorig. Moi in een handgemaakte driedelige jurk, mijn kersverse echtgenoot in een driedelig pak met veelkleurige das.
Het was superfeestelijk, persoonlijk en memorabel. Jaren later werd er nog over gesproken: het grandioze dansfeest, de lachhik-opwekkende acts en vooral ook de iets te heftige mountainbiketocht op the day after.
Voor- én napret dus.
Behalve hemelse herinneringen heb ik er ook een leidraad aan overgehouden: doe het op een manier die bij jou past. Of het nu gaat over marketing, het vieren van feesten of de inrichting van je leven. Of jouw manier van schrijven natuurlijk.
De persoonlijke toets maakt het heerlijk leesbaar.
Deze herinnering koesteren we nu precies 25 jaar. En we leven nog steeds samen. Getrouwd. En lang en gelukkig :).
